مقدمه: امروزه بالندگی اعضای هیات علمی دانشگاهها به منظور تقویت پایه علمی موسسات اموزش عالی بسیار گسترش یافته است و لزوم شناخت مولفههای ان از اهمیت ویژهای برخوردار است لذا هدف از تحقیق حاضر شناسایی مولفههای بالندگی اعضای هیات علمی با تاکید بر رویکرد سیستمی میباشد. روش کار: روش پژوهش حاضر از نوع مروری توصیفی مبتنی بر اسناد است که با جستجو در پایگاههای داخلی و خارجی نسبت به گرداوری مقالات، گزارشهای تحقیقی، کتاب و پایاننامههای تحصیلی در دسترس، از پایگاههای اطلاعاتی مانند PROQUEST ، SPRINGER ، ERIC ، EBSCO ، ELSEVIER ، SID و IRANDOC استفاده شده است. یافتهها: تحلیل دادهها نشان داد که از اهداف بالندگی اعضای هیات علمی در طراحی و اجرای برنامهها، اهداف فردی و اهداف سازمانی است و باید ساختارها و برنامههای سازمانی برای پشتیبانی و تسهیل امر بالندگی اماده باشد. که جهت این امر علاوه بر دانشگاهها و موسسات اموزش عالی نیاز به همکاری و مساعدت وزارتخانههای تابعه و خود هیات علمی نیز میباشد. و فرایندهای شکل گرفته در این مورد عبارتند از فرایندهای سنتی، فرایندهای حمایتی و در نهایت، فرایندهای اداری و پیامدهای مورد انتظار عبارتند از: تغییر در یادگیری دانشجویان، تغییر در سازمان و تغییر در نگرشها و مهارتها و فعالیتهای اعضای هیات علمی. نتیجهگیری: بالندگی اعضای هیات علمی باید با یک نگرش سیستماتیک و همه جانبه در قالب عوامل و مولفههای زمینهای، محیطی و پیامدها و با در نظر گرفتن اهداف و نیازهای متنوع دانشگاهها و اعضای هیات علمی، برنامه ریزی شده و در تمامی مراحل ارزیابی انجام گیرد