به منظور بررسی ساختار جمعیت و تنوع گونه‌ای علف های هرز بوم‌نظام‌های گندم استان قزوین، مطالعه‌ای طی سال زراعی 1395-1394 اجرا گردید. نمونه‌برداری به روش شبکه‌بندی از حدود 330 کوادرات 5/0 متر × 5/0 متر در 9 مزرعه سه هکتاری، در بوم نظام گندم تحت مدیریت‌های دیم (کم نهاده)، بی خاک‌ورزی (کم نهاده) و ابی (پر نهاده) در دو مرحله پنجه‌زنی و انتهای ساقه دهی انجام شد. به طور کلی بیش‌ترین جمعیت و تنوع گونه‌ای علف‌های هرز در نظام‌های زراعی دیم (کم‌نهاده) با 27 گونه علف هرز و کمترین تنوع گونه‌ای علف‌هرز با 10 گونه در سیستم کشت ابی (پرنهاده) مشاهده شد. همچنین نتایج نشان داد فراوانی جمعیت علف‌های هرز در مزارع بدون شخم کمترین بود. به طور کلی علف‌های هرز قدومه و پنیرک در سیستم کشت دیم، علف پشمکی و خاکشیر در سیستم کشت ابی و پیچک صحرایی درسیستم بی خاک‌ورزی بالاترین تراکم علف‌هرز در متر‌مربع را داشتند. نتایج بررسی عملکرد گندم نیز نشان داد که بالاترین عملکرد دانه و ماده خشک کل گندم به ترتیب با 6231 و 18580 کیلوگرم در هکتار در سیستم کشت ابی و کمترین ان نیز به ترتیب با 2078 و 60180 کیلوگرم در هکتار در سیستم کشت دیم می باشد. نتایج عملکرد گندم در سیستم کشت بی‌خاکورزی نیز با عملکرد دانه 5830 کیلوگرم در هکتار عملکرد قابل قبولی را نشان داد. با توجه به جمعیت علف‌های هرز و عملکرد دانه گندم در سیستم‌های کشت مورد بررسی، سیستم‌های بدون خاک‌ورزی می‌تواند راهکار مناسبی در جهت کاهش هزینه، کنترل علف‌هرز و تولید محصول باشد.