مقدمه: پیری با تجمع برخی تغییرات سلولی مانند اکسیداسیون DNAو متیلاسیونDNA مشخص می شود. کشیدن قلیان اثر ژنوتوکسیک بر روی سلول های مخاط باکال انسان دارد. بررسی میکرونوکلئوس یک روش زیست ردیابی ساده جهت کشف صدمات محیطی مواد است. هدف از مطالعه بررسی اثر کشیدن قلیان بر روی روند پیری با استفاده از ارزیابی میکرونوکلئوس در سلول های مخاط گونه بود. روش اجرا: نمونه های سیتولوژی رنگ شده با فلوگن 20 فرد قلیانی و 20 نمونه شاهد که قلیان نمی کشیدند ، در یک مطالعه مورد-شاهد بررسی شد. تعداد میکرونوکلئوس ها در اسلایدهای بدست اماده از سلول های برداشته شده از مخاط باکال انسان با بزرگنمایی 400 × در 5 منطقه شمارش شد. تعداد میکرونوکلئوس ها در 500 سلول / نمونه محاسبه شد و بین دو گروه مقایسه گردید. تعداد قلیان های کشیده شده بر اساس فرمول تعداد × سال تعیین شد. تست های اماری linear regression و T-testدر سطح P≤0.01 از احتمال در بررسی اماری استفاده شد. یافته ها: میانگین شمارش میکرونوکلئوس در گروهی که قلیان می کشیدند و افراد شاهد به ترتیب 90/2±95/9 و 19/3± 27/3 بود. تعداد میکرونوکلئوس در گروهی که قلیان می کشیدند به طور معنی دار از نمونه های شاهد بیشتر بود (p=0). هر بار کشیدن قلیان با افزایش تعداد میکرونوکلئوس ها به میزان 027/0 همراه بود. بر اساس نتایج بدست امده ، 13 بار کشیدن قلیان ، یک سال بر سن فرد می افزاید. نتیجه گیری : دود ناشی از کشیدن قلیان تاثیر ژنوتوکسیک بر روی DNA دارد و می تواند سبب پیر شدن زودرس سلول های مخاط باکال در انسان شود .