بهمنظور بررسی تاثیر تاریخ کاشت و کود شیمیایی نیتروژن و فسفر بر محتوای فاونویید دانه، خصوصیات کیفی و جوانهزنی بذر بالنگوی شیرازی ).Lallemantia royleana Benth(، پژوهشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، در سال زراعی 32-35 اجرا شد. عوامل ازمایش شامل تاریخ کشت در دو سطح )پاییزه و بهاره( و کود شیمیایی در سه سطح )عدم کود، کاربرد نصف کود مورد نیاز )25 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص + 37/6 کیلوگرم در هکتار P ( و کاربرد مقدار کامل 2O5 کود )66 کیلوگرم در هکتار نیتروژن + 575/2 کیلوگرم در هکتار P (( بود. اندازه گیری فاونوئید دانه در فواصل یک هفتهای از 2O5 گلدهی تا رسیدگی دانه انجام گرفت. نتایج مقایسه میانگین نشان داد که بیشترین درصد جوانهزنی بذر در کشت پاییزه )06/1( با افزایش 55/6 درصدی نسبت به کشت بهاره، و اعمال کود کامل مورد نیاز گیاه )11/6( با افزایش 05/6 درصدی نسبت به تیمار عدم کود، بدست امد. کاربرد کود شیمیایی و کشت پاییزه بالنگو باعث افزایش معنیدار درصد موسیاژ بذر نسبت به شاهد شد. 0 روز پس از گلدهی بیشترین میزان فاونویید در کشت بهاره )7/266 معادل میلیگرم کوئرستین در گرم نمونه( با افزایش 65/30 درصدی نسبت به کشت پاییزه، و تیمار بدون کود )7/212 معادل میلیگرم کوئرستین در گرم نمونه( با افزایش 37/36 درصدی نسبت به تیمار کود کامل )7/561 معادل میلیگرم کوئرستین در گرم نمونه( بدست امد. 21 روز پس از گلدهی بااترین میزان فاونویید )7/336 معادل میلیگرم کوئرستین در گرم نمونه( در کشت بهاره و همچنین تیمار بدون کود )7/623 معادل میلیگرم کوئرستین در گرم نمونه( بدست امد. به طور کلی نتایج نشان داد که کشت پاییزه و کاربرد مقدار کامل کود باعث افزایش کیفیت دانه به لحاظ درصد موسیاژ و جوانهزنی می شود، اما کشت بهاره و عدم کاربرد کود شیمیایی باعث افزایش فاونویید در دانههای بالنگو میشود.