مقدمه و هدف نوبیلتین ، فلانوئید موجود در مرکبات است. خاصیت انتی‌اکسیدانی و ضدالتهابی و ضد اپوپتوزی نوبیلتین در بسیاری از مطالعات اخیر مشاهده شده است. هدف مطالعه حاضر، بررسی اثر نوبیلتین بر شدت اپوپتوز در مدل تجربی بیماری پارکینسون ایجاد شده با تزریق داخل نیگرال لیپوپلی ساکارید در موش صحرایی بود. مواد و روش‌ها موش‌های صحرایی نر (28n =) به چهار گروه شم، شم تحت تیمار با نوبیلتین، ضایعه‌ دیده و ضایعه ‌دیده تحت درمان با نوبیلتین تقسیم ‌شدند. با تزریق 5 میکروگرم لیپوپلی‌ساکارید داخل سمت راست ناحیه جسم سیاه موش‌های صحرایی در سیستم نیگرااستریاتال ضایعه ایجاد شد. نوبیلتین به میزان 10 میلی‌گرم بر کیلوگرم از یک ساعت بعد از جراحی تا یک هفته بعد ان به طور روزانه و به شکل خوراکی تجویز شد. در پایان هفته اول پس از جراحی هموژنه بافتی تهیه شده و اندازه‌گیری شاخص شدت اپوپتوز انجام شد. یافته‌ها نتایج نشان داد که درمان با نوبیلتین به کاهش معنی‌دار میزان DNA fragmentation در گروه LPS تیمارشده با نوبیلیین در مقایسه با گروه LPS در مغز میانی منجر ‌شد (P0.05). نتیجه‌گیری تجویز نوبیلتین به موش‌های پارکینسونی شده با لیپوپلی‌ساکارید موجب کاهش اپوپتوز می‌شود و احتمالا می‌تواند در درمان کمکی بیماری پارکینسون تاثیر داشته باشد.