همواره در طراحی و اجرای پروژه¬های عمرانی عدم قطعیت وجود دارد و محققان تلاش می¬کنند تا راه‌هایی برای در نظر گرفتن اثرات ان بیابند. از این طریق طراحی به واقعیت نزدیک¬تر شده و می¬توان تخمین بهتری از عملکرد سازه‌ها داشت. یکی از روش¬های ارزیابی عدم قطعیت، روش فازی است که امروزه برای تحلیل عدم قطعیت در پدیده¬های مختلف کاربرد دارد. در طراحی شمع¬ها به‌عنوان یکی از سازه¬های پرکاربرد ژئوتکنیکی، دو معیار بسیار مهم، ظرفیت باربری و نشست انها است. نشست شمع¬ها از روش¬های تحلیلی گوناگونی محاسبه می¬شود و مشهورترین روابط برای تعیین نشست تک شمع عبارت‌اند از: Vesic (1977)، Poulos and Davis (1980)، Das (1995) و Randolph (Fleming 2008). در مقاله حاضر، با کمک روش فازی، عدم قطعیت به پارامترهای ورودی مورداستفاده جهت تخمین نشست شمع اعمال می¬گردد و نشست شمع با لحاظ ورودی¬های فازی شده محاسبه می¬شود. درنهایت میزان نشست¬های شمع حاصل از به‌کارگیری رویکردهای مختلف باهم مقایسه می¬گردند تا میزان اسیب‌پذیری هر روش تحت اثرات عدم قطعیت مشخص شود.