موعظه یکی از روش های موثر اخلاقی و تربیتی محسوب می شود که به شهادت ایات قران نقش مهمی در هدایت مردم دارد. نهج البلاغه که برامده از سخنان و نامه های امام علی(ع) است، به وفور و به صورت کاملا روشن انعکاس دهنده موعظه و ارکان ان: 1- ویژگی های واعظ، 2- مولفه های محتوایی موعظه، 3- شیوه موعظه، 4- ویژگی های مُتَّعِظ است. پژوهش حاضر با تمرکز بر رکن سوم موعظه(شیوه های موعظه) و با روش توصیفی تحلیلی در پی پاسخ به این سوال بر امده است که شیوه موعظه در نهج البلاغه چگونه است؟ یافته های پژوهش حکایت از ان دارند که شیوه های موعظه در نهج البلاغه، به صورت: مستقیم و غیر مستقیم، فردی و جمعی، تمثیل، توصیف الگوها، استدلالی، مختصر و مفید، مداوم و مکرر و رسا بوده است.