مقدمه و هدف: ایست قلبی- ریوی همچنان به عنوان یک مشکل اساسی بهداشتی و عامل مرگ ناگهانی در اکثر کشورهای دنیا است. زمان برای نجات جان فردی که دچار ایست قلبی-ریوی شده، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. به علاوه اموزش احیا قلبی-ریوی در ادارات به منظور ترویج ان در جامعه بسیار موثر و مقرون به صرفه می باشد. لذا این مطالعه با هدف مقایسه اثربخشی اموزش احیا قلبی-ریوی به روش اموزش مانکن و فیلم اموزشی بر اگاهی کارکنان دانشگاه شاهد طراحی و انجام شد. روش¬شناسی پژوهش: این مطالعه ی نیمه تجربی در سال 1400 و بر روی 60 نفر از کارکنان دانشگاه شاهد انجام شد. نمونه ها به صورت تصادفی به چهار گروه 15 نفری تقسیم شدند، در دو گروه اموزش از طریق فیلم و دوگروه دیگر اموزش از طریق مانکن انجام گرفت. جهت ارزیابی سطح دانش افراد مورد مطالعه از پرسشنامه محقق ساخته که اعتبار و پایایی ان سنجیده شده بود استفاده شد. داده¬ها با استفاده از ازمون های امارتوصیفی و تحلیلی، تی مستقل و تی زوجی در نرم افزار spss v 18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته¬های پژوهش: میانگین سنی شرکت کنندگان در مطالعه در گروه فیلم اموزشی 18/1± 8/41 سال و در گروه اموزش با مانکن 21/1 ± 9/38 سال بود. در این مطالعه 00/50 و 66/56 درصد شرکت کنندگان به ترتیب در دو گروه فیلم اموزشی و اموزش با مانکن، خانم بودند. میانگین نمره اگاهی قبل و بعد از اموزش در گروه فیلم اموزشی به ترتیب 63/2±2/7 و 49/1±63/8 بود. میانگین نمره اگاهی قبل و بعد از اموزش در گروه مانکن به ترتیب71/2±93/6 و 95/1±90/9 بود. با توجه به نتایج ازمون تی زوجی بین میانگین نمره اگاهی قبل و بعد از اموزش در جمعیت مورد مطالعه در هر دو گروه اختلاف معنادار اماری مشاهده شد (p0.05). همچنین مقایسه میانگین نمره اگاهی بعد از اموزش بین دو گروه فیلم اموزشی و مانکن اختلاف معنادار اماری نشان داد (p0.05). در حالیکه قبل از اموزش بین دو گروه اختلافی مشاهده نشد (p0.05). نتیجه¬گیری: با توجه به نتایج به دست امده از این مطالعه، نتیجه¬گیری می¬شود که هر دو روش اموزش با مانکن و اموزش با فیلم اموزشی می تواند اگاهی کارکنان نسبت به احیای قلبی ریوی را افزایش دهد و اموزش عملی از طریق مانکن اثر بیشتری دارد.