حدیث لاتقوم الساعه یکی از مهم ترین احادیثی است که ابن عربی در اثبات ملازمه میان ظهور مهدی موعود(عج) و برپایی قیامت بدان تمسک می جوید. بر پایه این حدیث، یکی از مقدمات و شروط ضروری وقوع قیامت، ظهور مهدی موعود(عج) و سپس رحلت ایشان از دنیا به اخرت است؛ چراکه انسان کامل مظهر اسم الله و خلیفه الهی در روی زمین بوده و با نبود او، موجبات قیامت برای ان دوره انسانی فراهم می گردد. پرسش اصلی این نوشتار ان است که در مکتب ابن عربی، مدلول حدیث لاتقوم الساعه چیست و کیفیت دلالت ان بر ظهور مهدی موعود(عج) چگونه است؟ از این پژوهش با روشی تحلیلی_توصیفی و انتقادی چنین حاصل می شود که اولا: حدیث لاتقوم در منابع روائی شیعی یافت نشده و ابن عربی با تغییراتی نسبت به انچه در منابع روائی اهل سنت امده، ان را در اثار خویش مطرح می سازد. ثانیا با قطع نظر از اشتباه صورت گرفته در نقل حدیث، اساس مدعای ابن عربی و شارحین او با نظر به احادیث و اعتقادات شیعی در مورد مهدویت صحیح است.