قران کریم جهت هدایت انسانها و وصول انان به سعادت ابدی فرو فرستاده شده است. چه اینکه مخاطب قران نیز انسانها با همه مراتب مختلف و تنوع استعدادهای شان می باشد. با نظر به همین نکته، قران خود مراتبی داشته و افزون بر مرتبه ظاهری، بطونی دارد که هر انسانی نسبت به استعداد خویش از ان جرعه می نوشد. ملاصدرا با استشهاد به حدیثی در مورد بطون هفت گانه قران کریم، ان را به مراتب هفت گانه سیر و سلوک انسانی تطبیق می دهد و بر ان است که هر یک از بطون قرانی منطبق با مرحله ای از سیر انسانی می باشد. پرسش اصلی تحقیق حاضر ان است که چه نقدهایی بر ملاصدرا در استناد به حدیث بطون هفت گانه قران کریم وارد است؟ یافته های پژوهش در روشی تحلیلی انتقادی به کلمات صدرالمتالهین نشان می دهد: هر چند احادیثی در منابع روائی شیعی یافت می شود که قران را دارای ظاهر و باطنی می داند، اما عدد مورد استناد ملاصدرا دقیق نبوده و نمی توان به این عدد در تحلیل های هستی شناختی سیر انسانی تمسک جست. همچنین حدیث یادشده در جوامع روائی ما یافت نشده و احادیث شیعی صرفا در بطون داشتن قران کریم با حدیث مورد نظر ملاصدرا اشتراک دارند.