انتخاب ژنوتیپ­های مناسب برای انبارداری می­تواند از هزینه­های هنگفت انبارداری بکاهد. به منظور بررسی تنوع پتانسیل انبارداری ژنوتیپ­های جو ازمایشی به صورت فاکتوریل سه عاملی در قالب طرح کاملا تصادفی و سه تکرار اجرا شد. عامل اول شامل هشت ژنوتیپ بومی جو به همراه دو رقم، عامل دوم رطوبت بذر در سه سطح 7، 14 و 18 درصد و عامل سوم مدت زمان پیر کردن بذر (سه روز، یک هفته، چهار هفته) بود. نتایج نشان داد با افزایش رطوبت بذر از درصد جوانه­زنی بذرها کاسته شد به طوری که وقتی رطوبت به 18 درصد رسید فقط ژنوتیپ­های 3 و 4 پس از یک هفته پیری جوانه زدند و در طی یک ماه ذخیره­سازی با رطوبت بذر 18 درصد هیچ جوانه­ای مشاهده نشد. در این ازمون بعد از گذشت یک ماه ذخیره­سازی در بذرهای با رطوبت 18 محتوای کل فنلی و میزان مالون دی الدهید کاهش یافت و از بین ژنوتیپ­های مورد بررسی ژنوتیپ 8 (72747) طی سه روز انبارداری با رطوبت بذر 18 بیشترین میزان فنل و درصد جوانه­زنی (78/33) را دارا بود. از بین ژنوتیپ­های مورد مطالعه ژنوتیپ­های 3 و 4 با منشا چین و 7 و 8 با منشا ایران برای مقابله با شرایط نامساعد رطوبت و دمای بالای انبار، سطح انتی­اکسیدانی خود را بالا برده و از بنیه و درصد جوانه­زنی بالایی برخوردار بودند.