مقدمه و هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر تمرین تناوبی سرعتی (SIT) بر میزان انزیم‌های کبدی، ظرفیت انتی اکسیدانی تام (TAC) و ماالوان-دی-الدهید (MDA) بافت کبدی بود. روش‌شناسی پژوهش: در یک کارازمایی تجربی، 20 سر موش بزرگ ازمایشگاهی نر تصادفی به دو گروه کنترل (10=CO, n) و تمرین(10= EX, n) تقسیم شدند. رت‌ها پس از دوران سازگاری با محیط و اشنایی با تمرین، 8 هفته، هفته‌ای 3 جلسه تحت تمرین قرار گرفتند. در پایان دوره، پس از بیهوشی و خونگیری مستقیم از قلب، سرم برای سنجش‌های انزیم‌های کبدی استخراج و بافت کبد جهت بررسی میزان TAC و MDA بافتی برداشته شد. از ازمون اماری t مستقل برای تحلیل داده‌ها در سطح الفای 0/05 در محیط SPSS نسخه 22 استفاده شد. یافته‌های پژوهش: تحلیل اماری داده‌ها حاکی از بالاتر بودن معنی‌دار میزان TAC بافت کبد گروه EX نسبت به گروه CO بود (0/01=P)؛ اما تفاوت معنی‌دار بیناگروهی در رابطه با میزان MDA بافتی کبد مشاهده نشد (0/24=P). در رابطه با میزان انزیم‌های کبدی ALT ( P=0/26) و GGT (P=0/44) نیز تفاوت بیناگروهی معنی‌داری مشاهده نشد؛ اما میزان انزیم AST (p=0/01) و (0/001=P) ALP گروه EX نسبت به گروه CO به طور معنی‌داری کمتر بود. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد، تمرین SIT باعث افزایش ظرفیت انتی اکسیدانی و تغییرات مطلوب در میزان انزیم‌های کبدی می-شود و این نوع پروتکل تمرینی می‌تواند پیامد مفیدی بر وضعیت سلامتی وعملکردی کبد داشته باشد.