Shahed University

effrct

Sedigheh Amini | Nahid Talebi | Ali Samadi

URL :   http://research.shahed.ac.ir/WSR/WebPages/Report/PaperView.aspx?PaperID=42652
Date :  2016/02/24
Publish in :    اولين همايش ملي علوم ورزشي


Keywords :تمرين ورزشي تناوبي، تداومي،هم مسافت،اشتها، ترکيب بدن، کم تحرکف اضافه وزن

Abstract :
هدف از این مطالعه مقایسه تاثیر دو شیوه تمرین ورزشی تناوبی و تداومی هم¬مسافت بر اشتها و ترکیب بدنی دختران کم¬تحرک دارای اضافه وزن و چاق بود. جامعه اماری این پژوهش دختران دارای اضافه ¬وزن و چاق دامنه سنی 20-35 سال ساکن خوابگاه دختران دانشگاه شاهد بود که از بین ان¬ها 26 نفر به صورت هدفمند و بر اساس ملاک¬های ورود به مطالعه انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه تمرین ورزشی تناوبی (13=n) و تمرین ورزشی تداومی (13=n) هم¬مسافت تقسیم شده و بر اساس شاخص توده بدنی همگن شدند. گروه¬ها به مدت 8 هفته، 3 بار در هفته پروتکل تمرینی را انجام دادند که شامل 10-5 دقیقه گرم کردن در شروع جلسه و 10-5 دقیقه سرد کردن در انتهای جلسه بود. گروه اول پروتکل تمرین ورزشی تناوبی و گروه دوم پروتکل تمرینی تداومی را اجرا کردند. شدت تمرین در هر دو پروتکل بر اساس مقیاس ذهنی بورگ کنترل شد و برای گروه تمرین ورزشی تداومی شدت برابر با 55-50 درصدVO2max ، معادل عدد 12-13 در مقیاس 20 امتیازی درک فشار بورگ بود. در گروه تمرین ورزشی تناوبی، برای تناوب-های با شدت زیاد شدت برابر با 70-65 درصد VO2max، معادل عدد 14-15 در مقیاس درک فشار بورگ، و برای تناوب¬های با شدت کم شدت برابر با40-35 درصد VO2max، معادل عدد 10-9 در مقیاس درک فشار بورگ بود هم¬چنین، به هر دو گروه توصیه¬های تغذیه¬ای برای کاهش وزن ارائه شد و ثبت غذای دریافتی سه روزه در طول پژوهش انجام شد. قبل از شروع پروتکل و 24 ساعت پس از اخرین جلسه تمرینی اشتها (پرسشنامه 4 سوالی با مقیاس VAS) ، درصد چربی بدن (PBF)، دور کمر (WC) و نسبت دور کمر به لگن (WHR) و شاخص توده بدنی (BMI) و حداکثر اکسیژن مصرفی (VO2max) سنجیده شد. برای بررسی تغییرات درون گروهی متغیرها در هر گروه از ازمون t جفتی و برای مقایسه بین گروهی از ازمون انالیز کوواریانس (انکوا) استفاده شد. تجزیه تحلیل داده¬ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 و در سطح 05/0α≤ انجام شد. یافته¬ها نشان داد دو پروتکل تمرین ورزشی تناوبی و تداومی هم¬مسافت تاثیر معناداری بر اشتهای دختران کم تحرک دارای اضافه وزن و چاق نداشت (05/0p). هم¬چنین، هر دو پروتکل تمرین ورزشی تداومی و تناوبی هم¬مسافت باعث کاهش معنادار PBF، WHR و WC شد (05/0p)، اما بین دو شیوه تمرینی از نظر اثر گذاری بر این عوامل تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0p). به نظر می¬رسد زمانی که مسافت پیموده شده یکسان باشد دو شیوه تمرین ورزشی تناوبی و تداومی تاثیر مشابهی بر ترکیب بدنی دختران دارای اضافه وزن و چاق دارد. هم¬چنین، به نظر می¬رسد در طولانی مدت فعالیت ورزشی تداومی و تناوبی تاثیر تحریکی یا مهاری بر اشتها ندارد.



Files in this item :
Download Name : 42652_4738893112.pdf
Size : 1Mb
Format : PDF