چکیده زمینه و هدف: انتخاب شکل مناسب دندان‌های قدامی در بیماران فاقد دندان، یکی از عوامل مهم در بازگرداندن زیبایی از دست رفته‌ بیمار می‌باشد. برای رسیدن به این مهم، بررسی دندان‌های طبیعی از لحاظ میزان هماهنگی شکل با ابعاد مورد بررسی و شیوع ان در جامعه ایرانی لازم است. روش تحقیق: این مطالعه توصیفی- تحلیلی، بر روی 300 نفر از دانشجویان و مراجعین دانشکده دندانپزشکی دانشگاه شاهد انجام شد. افراد مورد مطالعه، به روش نمونه‌گیری در دسترس یا اسان انتخاب شدند و در دو گروه مساوی زن و مرد (150 نفر) قرار گرفتند. از روی قالب گچی استون، سه خط عرضی اینسایزال، میانی و سرویکال و طول تاج کلینیکی سانترال بالا به‌وسیله کولیس دیجیتالی با دقّت mm01/0 اندازه‌گیری و شیوع شکل دندانی محاسبه شد. سایر داده‌ها از طریق ازمون رگرسیون لجستیک چندگانه، مورد تجزیه و تحلیل اماری قرار گرفت. یافته‌ها: در این مطالعه، میانگین اندازه طول و عرض دندان سانترال بالا به‌ترتیب: mm87/0±12/9 و mm59/0±44/8 به‌دست امد؛ همچنین میانگین نسبت عرض به طول دندان سانترال بالا، 08/0±92/0 محاسبه شد. ابعاد افقی و عمودی تاج کلینیکی این دندان در مردان کمی بیش از زنان بود. شیوع شکل دندانی نیز به‌ترتیب: بیضی (53)، مربعی- مثلثی (3/21)، مثلثی (7/16) و مربعی (9) به‌دست امد؛ ضمن اینکه تنها، ارتباط مثبتی بین شکل با عرض دندان سانترال بالا مشاهده شد (02/0P). نتیجه‌گیری: با افزایش عرض دندان، شکل دندان بیضی بیشتر و شکل دندان مربعی کمتر مشاهده می‌گردد. بنابراین در هنگام انتخاب شکل دندانی، می‌توان شکل بیضی را با توجه به شیوع بیشتر ان، مدّ نظر قرار داد. واژه‌های کلیدی: سانترال بالا؛ شکل دندان؛ عرض دندان؛ طول دندان