سیاه قلم یکی از برجسته ترین نگارگران قرن نهم ایران است که با سبک خاص خود نوعی گروتسک را در هنر ایران به نمایش در اورد. گرتسک در لغت به معنای عجیب و غریب ، زشت و غیر طبیعی است که سبب ترس یا خنده می شود و به شیوه ی ارایش دیوار و سقف سردابه مکشوف در ویرانه های روم باستان اطلاق می شود. در این تزیینات، شکل های خیالی ادمیان، جانوران، گل ها و گیاهان در طرحی متقارن به هم بافته شده اند. در این مقاله تلاش شده است ضمن معرفی سبک گروتسک با تمرکز بر روی اثار سیاه قلم به عنوان برجسته ترین هنرمند این حوزه به نمونه های مربوط به این سبک در هنر ایران اشاره شود. سوال اساسی در این تحقیق این است که ایا در هنر ایران مانند ان چه که در غرب مشاهده می کنیم گروتسک وجود دارد یا نه و چرا سیاه قلم را به عنوان معرف این سبک در ایران نام می برند. روش این تحقیق به صورت تحلیلی توصیفی بوده و اطلاعات ان به صورت کتابخانه ای گرداوری شده است.