مقدمه: بهداشت و سلامت جامعه در گرو اموزش صحیح منجر به یادگیری پایدار در دانشجویان گروه علوم پزشکی میباشد. در این راستا مدل سازی نقش(role modeling) نقش مهمی در اموزش بالینی دارد و بیش از اموزش رسمی، بر یادگیری دانشجویان تاثیر گذاراست. مدل سازی نقش، غالبا پذیرش ناخوداگاه ویژگی های مدل های نقش (role models) است. مدل های نقش افرادی هستند که در شکل گیری و بلوغ حرفه ای دانشجویان گروه پزشکی اهمیت بالایی دارند و لذا به عنوان یک الگوی برتر در نظر گرفته میشوند. معمولا مدل های نقش مقبولیت و محبوبیت خاصی در بین دانشجویان دارند و به همین دلیل از ویژگی های حرفه ای انها تقلید می شود. مدل سازی نقش از اصول اجتناب ناپذیر در اموزش پزشکی است و الگوهای نقش مثبت، میتوانند اثرات گسترده و طولانی مدتی هم بر پزشکان و هم بیماران داشته باشند. برای تربیت پزشکانی که چگونگی طبابت و خدمت به بیماران همراه با رعایت موازین اخلاقی را بخوبی بیاموزند، قطعا نیاز به افرادی است که در حوزه پزشکی الگو باشند. برای اینکه مدل سازی نقش یک روش اموزشی کارامدی باشد، ضروری است اعضای هیئت علمی بدانند که تمام اعمال و رفتار انها روی دانشجویان اثر گذار است. همچنین لازم است اساتید بدانند که چه رفتارهایی در انتخاب یک مدل نقش و دوام ان در طول دوره اموزش پزشکی بسیار مهم هستند. در این راستا شخصیت، مهارتهای بالینی و توانایی تدریس از مهمترین فاکتورهای انتخاب مدل های نقش برجسته هستند. مدل های نقش نه تنها در افزایش یادگیری بلکه در انتخاب فیلد بالینی دوره رزیدنتی توسط دانشجویان پزشکی نیز از اهمیت خاصی برخوردارند. در یک بررسی، اکثریت رزیدنتها از مدل های نقش مثبت خود در طول دوره رزیدنتی رضایت داشته اند. در مجموع به نظر میرسد که تعامل دانشجویان پزشکی با مدل های نقش مثبت، در کل دوره اموزش پزشکی اهمیت بالایی داشته و در افزایش یادگیری، انگیزه، رضایتمندی و نهادینه شدن اخلاق پزشکی بسیارمهم و تاثیرگذار است.