به منظور مطالعه صفات رویشی و عملکرد دانه کنجد تحت تاثیر کودهای نانو، شیمیایی و زیستی در شرایط قطع ابیاری، ازمایشی به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در دانشگاه شاهد تهران 1395 انجام شد. عاملهای ازمایشی شامل: رژیمهای ابیاری به صورت قطع ابیاری در مراحل مختلف رشدی - در سال 96 75 و 65 ) به عنوان عامل اصلی، سه نوع کود نیتروژنه BBCH ابیاری کامل و قطع ابیاری در ) BBCH براساس (نیتروکسین، اوره و ترکیب نیتروکسین با 50 درصد اوره) و چهار سطح کود پتاسیم (عدم کوددهی، محلولپاشی و کاربرد خاکی نانو کلات پتاسیم (به ترتیب 2 در هزار و 2 کیلوگرم در هکتار) و دی اکسید پتاسیم (به میزان 2 لیتر در هکتار)) بودند. اثر قطع ابیاری بر وزن خشک برگ، وزن تر و خشک ساقه و وزن تر و خشک بوته معنیدار بود. همچنین ترکیبات مختلف کود نیتروژن بر صفات وزن تر و خشک برگ، وزن تر و خشک ساقه، وزن تر و خشک بوته و عملکرد دانه اثر معنی- داری نشان داد. بیشترین وزن تر برگ در ابیاری کامل در کاربرد خاکی نانو کلات پتاسیم به همراه کود اوره با میانگین 88/16 گرم به ازای هر بوته بود که باعث افزایش 50 درصدی نسبت به تیمار شاهد گردید. بیشترین وزن تر بوته با میانگین 20 درصدی در / 75 و کاربرد کود اوره به دست امد که باعث افزایش 55 BBCH 321/55 گرم در شرایط قطع ابیاری در 1340 کیلوگرم در هکتار در شرایط ابیاری تا 50 درصد / مقایسه با تیمار شاهد گردید. بیشترین عملکرد دانه با میانگین 5 36 درصدی در / دانهبندی، عدم محلولپاشی پتاسیم به همراه کاربرد کود زیستی نیتروکسین بود که باعث افزایش 24 مقایسه با تیمار شاهد گردید. به طور کلی کاربرد نانو کلات پتاسیم و کود زیستی نیتروکسین توانست باعث بهبود شرایط 50 درصد دانهبندی) شده و بیشترین عملکرد دانه را تولید نمود که قابل ) 75 BBCH رشد گیاه در وضعیت قطع ابیاری در توصیه برای کشاورزان در شرایط اقلیمی مشابه جنوب تهران میباش