زمینه و هدف: در میان بیماریهای قلبی، انژین صدری شایعترین است. جهت ارتقای سالمت مبتالیان به انژین صدری ، می توان عواملی نظیر خودکارامدی را مدنظر قرار داد . با این وجود نتایج مطالعات پیشین در زمینه فاکنورهای مرتبط با خودکارامدی بیماران انژین صدری متفاوت است. لذا هدف این مطالعه تعیین سطح خودکارامدی و عوامل مرتبط با ان در بیماران انژین صدری بوده است. روشها: این مطالعه از نوع توصیفی - مقطعی بود ؛ 270 بیمار مبتال به انژین صدری در بیمارستان های منتخب شهر تهران در سال 1397 به روش در دسترس بررسی شدند. جمع اوری داده ها از طریق مصاحبه و با استفاده از فرم اطالعات دموگرافیک و پرسشنامه خودکارامدی و خود مراقبتی سالیوان تکمیل گردید. پرسشنامه ها شامل اطالعات دموگرافیک، پرسشنامه برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های اماری توصیفی و استنباطی از طریق نرم افزار SPSS نسخه20 و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها: دامنه امتیاز خودکارامدی بیماران انژین صدری امتیاز)0-52 )با میانگین 39/7±07/31 در حد متوسط بود. بیشترین امتیاز بر اساس ابعاد پرسشنامه خودکارامدی سالیوان مربوط به بعد اطمینان از حفظ عملکرد وروابط 85/3±54/11و کمترین امتیاز مربوط به بعد توانائی در کنترل عالئم بیماری35/3±57/9 به دست امد. براساس نتایج ازمون کای اسکوئر ارتباط اماری معناداری را بین سن، جنس، وضعیت تاهل با سطح خودکارامدی بیماران انژین صدری نشان نداد ، اما عوامل سطح تحصیالت. )001/0=p .)وضعیت اشتغال )001/0=p ، )وضعیت اقتصادی )001/0=p ،)مدت زمان ابتال به بیماری )002/0=p )و نوع بیماری زمینه ای)009/0=p )ارتباط اماری معناداری وجود داشت. نتیجهگیری: با توجه به اینکه بیماران انژین صدری در انجام رفتارهای خود مراقبتی از خود کارامدی باالیی برخوردار نبودند . پیشنهاد می شود عوامل موثر بر خودکارامدی در بیماران انژین صدری مورد بررسی بیشتری قرار گرفته و جهت مقابله با این عوامل اقدامات الزم صورت گیرد.