در این مقاله، یک روش جدید برای تخمین زاویه ورود با استفاده از ساختار ارایه خطی غیریکنواخت و مدل‌سازی ماتریس اندازه‌گیری به صورت ماتریس DFT ارائه شده است. به منظور تخمین دقیق زاویه ورود با روش حسگری فشرده، فضای زاویه‌ای پیوسته باید با گام‌های کوچک تقسیم‌بندی شود. تقسیم‌بندی فضای زاویه‌ای پیوسته با گام‌های کوچک، منجر به افزایش همدوسی بین ستون‌های ماتریس اندازه‌گیری شده و تخمین زاویه ورود امکان‌پذیر نخواهد بود. برای حل مشکل بیان شده، در این مقاله یک روش جدید برای مدل‌سازی ماتریس اندازه‌گیری به صورت ماتریس DFT پیشنهاد می‌شود. برای افزایش دقت تخمین، لازم است که ابعاد ماتریس DFT یا به عبارتی دیگر تعداد انتن‌های ارایه زیاد باشد. بالا بودن تعداد انتن‌های ارایه موجب پیچیده شدن سیستم می‌شود. یک راهکار برای کاهش تعداد انتن‌های ارایه، استفاده از ارایه خطی غیریکنواخت و تشکیل یک ارایه خطی یکنواخت به صورت مجازی است. ارایه مجازی خطی یکنواخت، با برداری کردن ماتریس همبستگی سیگنال‌های دریافتی یک ارایه خطی غیریکنواخت به دست می‌اید. بالا بودن تعداد انتن‌های ارایه مجازی منجر به افزایش ابعاد ماتریس DFT خواهد شد، بنابراین تخمین زاویه‌های ورود منابع با دقت بالاتری صورت خواهد گرفت. نتایج شبیه‌سازی نشان می‌دهد که تخمین زاویه ورود با استفاده از مدل‌سازی ماتریس اندازه‌گیری با ماتریس DFT عملکرد مناسبی دارد.