هدف اصلی این مقاله شناخت نقش ها و کارکردهای مداحی بعد از انقلاب اسلامی است. مداحی در فرهنگ شیعه، به‌عنوان ستایشگری اهل‌بیت (ع) و اظهار ارادت به پیشگاه ایشان و نکوهش مخالفان انان تعریف شده است. مداحی خاندان عصمت و طهارت (ع) ایینی است که شیعان دریادبود امامان و بزرگان شیعه، به‌ویژه در ماه های محرم و صفر، ایام ولادت و شهادتمعصومین (ع)و عید غدیرخم، عید فطر، نیمه شعبان و بعثت پیامبر (ص) برگزار می‌کنند که به نوبه خود دارای کارکردها و نقش‌های زیادی در فرهنگ شیعه است. این کارکردها در گذر زمان، شکل و محتوای متفاوت پیدا کرده و متحول شده است، در مواقعی کارکرد تربیتی، اموزشی و گاهی نقش فرهنگی و اجتماعی ان برجسته بوده و زمانی هم بیشتر کارکرد سیاسی پیدا می کند. این مقاله بر اساس روش تحقیق کیفی، به‌صورت تحلیلی توصیفی و با استفاده از ابزار فیش‌برداری در جمع اوری داده‌ها، در پی پاسخ به این سوال اصلی است که مداحی بعد از انقلاب اسلامی چه نقش‌ها و کارکردهایی داشته است؟ یافت‌های تحقیق نشان می‌دهد مداحی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، همه نقش‌های تربیتی، اموزشی، فرهنگی و اجتماعی خود را حفظ کرده و از نظر کمی و کیفی در این کارکردها تغییراتی حاصل شده است، اما تحت تاثیر انقلاب اسلامی و شکل‌گیری نظام جمهوری اسلامی به‌عنوان نخستین حکومت شیعه، نقش و کارکرد سیاسی ان پر رنگ شده است.