یکی از شاخص های اساسی و اصلی توسعه پایدار، مشارکت سیاسی زنان در عرصه های کلان تصمیم گیری سیاسی و مدیریتی است، بنابراین هر کشوری باید تلاش کند که موانع مشارکت زنان را برطرف کند. مقاله حاضر با هدف پاسخ به این پرسش نگاشته شده است که موانع ایفای نقش زنان در عذصه تصمیم گیری های سیاسی و مدیریتی چیست. نمونه اماری این پژوهش را 20 نفر از نان نماینده ده دوره مجلس شورای اسلامی تشکیل می دهند. روش شناسی پژوهش مبتنی بر تکنیک تحلیل محتوای کمی و کیفی و تکنیک مصاحبه نیمه ساخت یافته است. یافته پژوهش ان است که عوامل گوناگون ساختاری و فرهنگی به عنوان موانع مشارکت زنان در عرصه تصمیم گیری سیاسی و مدیریتی مطرح شده اند.