استویا (Stevia rebaudiana Bert.) گیاهی علفی و چندساله متعلق به خانواده Astraceae است. گلیکوزیدهای استویول موجود در این گیاه 300-250 بار شیرین¬تر از ساکارز هستند و باوجود مزه شیرین، جذب بدن نمی¬شوند. استویا یک گیاه خود ناسازگار است و بذر حاصل از ان توانایی جوانه¬زنی پایینی دارد. به‌طورکلی، ظرفیت جوانه¬زنی ضعیف بذرهای استویا مانع عمده¬ای برای کشت ان در مقیاس وسیع ایجاد کرده است. پرایمینگ یکی از تکنیک¬های بهبود بذر است که می¬تواند باعث افزایش درصد و سرعت جوانه¬زنی در شرایط محیطی تنش¬زا شود. بنابراین مطالعه حاضر به¬منظور بررسی تاثیر پرایمینگ با اسید سالیسیلیک (SA) و عناصر ریزمغذی اهن (Fe) و روی (Zn) بر برخی شاخص¬های جوانه¬زنی، رشد گیاهچه و همچنین محتوی رنگیزه¬های فتوسنتزی استویا تحت شرایط نرمال و تنش خشکی انجام شد. مواد و روش¬ها: ازمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در ازمایشگاه علوم و تکنولوژی بذر دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه شاهد تهران در سال 1396 اجرا گردید. فاکتورهای مورد بررسی شامل 4 سطح تنش خشکی (صفر، 3/0-، 6/0- و 9/0- مگاپاسکال) و 7 ترکیب پرایمینگ با اسید سالیسیلک، اهن و روی بودند، بذرهای خشک نیز به عنوان شاهد در نظر گرفته شدند. در این ازمایش، اهن و روی به ترتیب از منابع سولفات اهن و سولفات¬روی تامین شدند. صفات مورد بررسی در این ازمایش شامل درصد جوانه¬زنی، طول ریشه¬چه، طول ساقه¬چه، شاخص بنیه وزنی گیاهچه و محتوی رنگیزه¬های فتوسنتزی و کاروتنوئید بودند. یافته¬ها: نتایج این ازمایش نشان دهنده حساسیت بیشتر طول ریشه¬چه نسبت به طول ساقه¬چه بود. با افزایش شدت تنش خشکی از صفر تا 9/0- مگاپاسکال، محتوی رنگیزه¬های فتوسنتزی استویا به¬طور معنی¬داری در همه تیمارهای پرایمینگ کاهش یافتند، به-گونه¬ای که کم¬ترین مقادیر کلروفیل a، b و کاروتنوئید در پتانسیل 9/0- مگاپاسکال مشاهده شدند. پیش¬تیمار با اسید سالیسیلیک + اهن + روی در بهبود خصوصیات جوانه¬زنی و محتوی کلروفیل استویا موثرتر از سایر تیمارها تحت شرایط نرمال و تنش خشکی بود. در بالاترین سطح تنش خشکی، کاربرد هم¬زمان اهن، روی و اسید سالیسیلیک صفات درصد جوانه¬زنی، طول ریشه¬چه، طول ساقه¬چه، بنیه گیاه¬چه و محتوی کلروفیل کل را در استویا به ترتیب 7/55، 5/50، 3/74، 3/90 و 5/85 درصد در مقایسه با شاهد افزایش داد. نتیجه‌گیری: به طور کلی، می¬توان پرایمینگ بذر با عناصر ریز مغذی (اهن، روی) و اسید سالیسیلیک و به ویژه کاربرد توام ان¬ها را جهت افزایش مقاومت استویا به تنش خشکی در مرحله جوانه¬زنی توصیه نمود.