زمینه و هدف: دانشجویان دندانپزشکی به واسطه ارتباط مستقیم با بیماران نیازمند ارتقا سلامت عمومی و روان هستند. هوش معنوی امروزه از مهمترین مباحثی است که در کلیه ابعاد سلامت انسان از جمله سلامت روحی و روانی مطرح شده و نقش پر رنگی دارد. هدف این مطالعه بررسی رابطه هوش معنوی و سلامت عمومی در دانشجویان دندانپزشکی دانشگاه های شهر تهران می باشد. روش: این مطالعه از نوع مقطعی - تحلیلی می باشد. بر اساس فرمول حجم نمونه تصادفی تعداد 481 نفر از دانشجویان دندانپزشکی دانشگاه های شهر تهران به طور تصادفی انتخاب شدند. برای جمع اوری اطلاعات، از پرسشنامه ای مشتمل بر اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه هوش معنوی و نسخه فارسی پرسشنامه سلامت عمومی (28-GHQ (استفاده شد. برای تعیین تفاوت نمرات هوش معنوی و سلامت عمومی با توجه به متغیر های دموگرافیک از ازمون تی مستقل و انالیز واریانس یک طرفه و همچنین جهت بررسی رابطه ی بین اجزا سلامت عمومی و هوش معنوی از ضرایب همبستگی پیرسون استفاده شد . نتایج: هوش معنوی دانشجویان دندانپزشکی در سطح متوسطی قرار دارد و تفاوتی بین زن و مرد دیده نشد. بین هوش معنوی و سلامت عمومی به صورت کلی و در همه ی ابعاد رابطه معنادار و مثبتی وجود داشت ( 0/05 P .(معدل، وضعیت تاهل و وضعیت اقتصادی با سلامت عمومی رابطه معنادار و مثبت داشت ( ند 0/05 P .(سن، ترم تحصیلی، معدل و وضعیت اقتصادی نیز دارای رابطه معناداری با هوش معنوی بودند ( 0/05 P .( نتیجه گیری: هوش معنوی و سلامت عمومی رابطه نزدیکی با هم داشته و انتظار می رود ارتقا هوش معنوی باعث ارتقا سلامت عمومی دانشجویان دندانپزشکی شود.