مقدمه و هدف: یکی از هذف های نظام سلامت در ایران و برنامۀ گسترش شبکه های بهذاشتی و درمانی در روستاها، افزایش دسترسی به مراقبت های سلامت می باشد. برنامۀ پزشک خانواده با هکذف بهبود دسترسی به مراقبت های سلامت، از طریق ارتقای معیارها ی کارکرد ی نظام سکلامت ، از سال 1334 در روستاها و شهرهای زیرِ 20 هزار نفر به اجرا درامذ. در این پژوهش، هذف افزایش دسترسی به مراقبت ها در برنامۀ پزشک خانواده با معیارهای تداوم مراقبکت ها و دسترسی به موقع به مراقبت ها در سطح شهرستان گرگان ارزیابی گردیده است. مواد و روش ها: ابتدا شاخص هایی برای یکی از هذف های برنامۀ پزشک خانواده، شامل دسترسی به مراقبت های سلامت و شاخص های معیار کارکرد برنامه برای نشان دادن تداوم مراقبکت هکا و دسترسی به موقع به مراقبت ها معرفی گردید. سپس رابطۀ همبستگی رگرسیونی بین متغیر شاخص دسترسی به مراقبت های سلامت و متغیرهای توضیحی یا شاخص های معیار کارکرد برنامۀ پزشک خانواده در هفده مرکز بهداشت روستایی شهرستان گرگان تعیین گردید. مدل اماری به کاررفته در پژوهش در سال های 1390 و 1391، از نوع مدل داده های ترکیبکی و مدل خطا- تصحیح با استفاده از نرم افزار Eviews 8 می باشد. نتایج: تخمین همبستگی رگرسیونی نشان داد که 10 درصذ بهبود در شاخص ارتباط پزشک با بیمار و شاخص ثبت اطلاعات و پیگیری مراقبت ها در رونذ ماهانه توانست دسترسی به مراقبت ها را به ترتیب 6/2 درصد و 4/9 درصد افزایش دهذ؛ اما افزایش 10 درصدی شاخص ارتباط پزشک با سطح تخصصی درمان، با کارکرد محدود، تنها تاثیری معاد با 1/1 درصد افزایش در دسترسی به مراقبت ها داشته است. همچنین نشان داده شد که بهبود 10 درصدی در شاخص فعالیت ده گردشی برا ی گروه ها ی هدف و شاخص مراجعات این گروه ها به پزشک خانواده در دوره های کمتر از یک ماه، موجب افزایش به ترتیب 6 درصد و 5/1 درصد در شاخص دسترسی گردید. اما کارکرد فعالیت ده گردشی برای کل جمعیت تحت پوشش، محدود مشاهده گردید، به طوری که 10 درصد افزایش در این شاخص تنها 1/4 درصد دسترسی به مراقبت ها را افزایش داد.