قدمه: مراقبت کنندگان از سالمندان مبتلا به الزایمر به علت مشکلات شناختی متعدد، می تواند به ایجاد یا تشدید مشکلات جسمی و روانی متعددی برای مراقبان منجر شود. هدف از پژوهش حاضر، تعیین میزان اضطراب و افسردگی مراقبت کنندگان سالمندان مبتلا به الزایمر و رابطه ان با مشخصات جمعیت شناختی در ان گروه بوده است. مواد و روش کار: در این مطالعه مقطعی به روش نمونه گیری در دسترس315 نفر از مراقبت کنندگان سالمندان مبتلا به الزایمر در انجمن الزایمر ایران واقع در شهر تهران در سال 1398 بررسی شدند. گرداوری داده ها با استفاده از پرسشنامه های جمعیت شناختی و پرسشنامه اضطراب بک و پرسشنامه افسردگی بک صورت گرفت. برای تجزیه وتحلیل داده ها از امار توصیفی و استنباطی میانگین و انحراف معیار و ازمون های تی تست و تحلیل واریانس یک طرفه در SPSS V 22 استفاده شد. یافته ها: میانگین (انحراف معیار ) نمره اضطراب و افسردگی مراقبان به ترتیب (48/10) 12/61 و (9/52) 12/23 بود، که این دو میزان به طور معنادار در زنان بیشتر از مردان بود نتایج ازمون تی تست و تحلیل واریانس یک طرفه نشان داد که بین نمره کلی اضطراب با جنسیت، نسبت مراقبت کننده با سالمند، وضعیت سلامتی و میزان درامد مراقب تفاوت معنادار وجود دارد. بحث و نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد، مراقبان سالمندان مبتلا به الزایمر سطح اضطراب وافسردگی خفیف تا متوسطی را تجربه می کنند، بنابراین توصیه می شود برنامه ریزی راهبردی برای افزایش حمایت اجتماعی لازم از مراقبان سالمندان مبتلا به الزایمر، از سوی سیاست گذاران حوزه سلامت و درمان انجام شود.