مقدمه و هدف: فرایند اموزش در صورتی مفید خواهد بود که اهداف مورد نظر برای ان، در حین اجرای دوره اموزشی یا پس از اتمام ان محقق گردد. در این مطالعه میزان دستیابی به اهداف اموزشی گروه پروتز دانشکده دندانپزشکی شاهد در دو کوریکولوم مورد بررسی قرارگرفته است. مواد و روش¬ها: روش مطالعه حاضر از نوع مقطعی (توصیفی-تحلیلی) و به صورت ارزشیابی اموزشی است که از الگوی CIPP(Context, Input, Process, Product) استفاده شده است. جمعیت مورد مطالعه شامل تمامی دانشجویان سال اخر رشته دندانپزشکی دانشگاه شاهد می¬باشد که تمامی واحدهای تئوری و عملی مربوطه خود را تا پایان سال 96-1395 (ورودی1390) و 98-1397 (ورودی 1392) گذرانده باشند. ورودی 1390 مطابق با کوریکولوم مصوب سال 1379 و ورودی 1392 مطابق با کوریکولوم مصوب سال 91 (ک91) تحصیل خود را گذرانده اند. برای دستیابی به داده¬ها از روش همه شماری استفاده شده است. به هر دو گروه پرسشنامه داده شد که شامل شاخص های دیدن، شنیدن، انجام دادن و توانایی انجام دادن بود. روایی و پایایی پرسشنامه بررسی و تایید شد. داده¬ها در برنامه SPSS 24 وارد شدند و توسط تست t و chi-square بررسی شدند. نتایج: در کوریکولوم 1379 در بخش پروتز متحرک پارسیل، شاخص دیدن 61، شنیدن 43 و انجام دادن 91 بوده است. در بخش پروتز متحرک کامل، شاخص دیدن 43، شنیدن 46 و انجام دادن 83 بوده است. در بخش پروتز ثابت، شاخص دیدن 43، شنیدن 53 و انجام دادن 69 بوده است. در کوریکولوم 1391 در بخش پروتز متحرک پارسیل، شاخص دیدن 67، شنیدن 74 و انجام دادن 88 بوده است. در بخش پروتز متحرک کامل، شاخص دیدن 54، شنیدن 70 و انجام دادن 71 بوده است. در بخش پروتز ثابت، شاخص دیدن 48، شنیدن 68 و انجام دادن 62 بوده است. بحث و نتیجه¬گیری: در کوریکولوم 1391 بیشتر بر روی شنیدن و دیدن دانشجویان متمرکز شده است. در صورتی که در کوریکولوم 1379 تمرکز بیشتر بر روی انجام دادن دانشجویان بوده است.