رشد و توسعه بی‌قاعده کلان‌شهرها، ان‌ها را به مهم‌ترین مراکز بروز ناهنجاری‌ها و جرائم مختلف اجتماعی تبدیل نموده است. با توجه به این نکته که مشکلات اجتماعی و محیطی توسعه شهری، می‌توانند به تهدیدی امنیتی برای ثبات جامعه شهری تبدیل شوند و در نظر گرفتن وضعیت خاص و حساس کودکان و اهمیت شیوه‌های برخورد با انان در دین مبین اسلام و نظر به تاثیرات منفی فردی و اجتماعی که بزهکاری کودکان و نوجوانان در سراسر جامعه دارد، در تحقیق حاضر با استفاده از نظریه‌های خرده‌فرهنگی( دو نظریه‌ی کوهن و کلوارد و اولین) به عنوان چارچوب نظری تحقیق به بررسی ارتباط بین نرخ جرائم و گروه دوستان، حاشیه نشینی( محله های فقیر نشین ) و عزت نفس کودکان پرداخته ایم. بدین منظور با مطالعه ی موردی 56 مددجوی پسر کانون اصلاح وتربیت استان کرمان و استفاده از ابزار پرسش نامه، داده ها و اطلاعات، جمع اوری شده و پس از انتقال انان به نرم افزار spss تجزیه وتحلیل اماری انجام گرفته است. یافته های تحقیق حاکی از ان است که ارتباط معنا داری میان گروه دوستان، محله های حاشیه نشین (فقیر نشین) و عزت نفس پایین کودکان با نرخ جرایم و بروز بزهکاری وجود دارد.