شبکه‌های بی‌سیم بدن شامل بسیاری گره کوچک است که در بدن بیمار یا اطراف ان کاشته می‌شود. این گره‌های حسگر می‌توانند داده‌های پزشکی را از بیمار جمع‌اوری کرده و این اطلاعات ارزشمند را به یک نمایشگر داده یا یک دستیار دیجیتال شخصی انتقال دهند. سپس، ارائه‌دهندگان خدمات سلامت می‌توانند از طریق مجوز به این اطلاعات دسترسی پیدا کنند. داده‌های پزشکی اغلب شخصی و خصوصی است و محرمانه بودن اطلاعات و حفظ حریم خصوصی کاربران از نگرانی‌های اصلی این سامانه‌ها است. بنابراین افزایش تامین امنیت داده‌های خدمات سلامت از اهمیت حیاتی برخوردار است. یکی از عوامل مهم ایجاد امنیت در شبکه‌های سلامت الکترونیک، پروتکل‌های احراز هویت می‌باشند که به طرفین ارتباطات این امکان را می‌دهد تا از هویت یکدیگر اطمینان پیدا کنند و بتوانند خود را به‌طرف دیگر بشناسانند. اخیراً دراین‌ارتباط، چالا و همکارانش 1 یک پروتکل احراز هویت و توافق کلید سه عامله مبتنی بر خم بیضوی را برای شبکه‌های حسگر بی‌سیم سلامت ارائه داده‌اند. در این مقاله، ما چند ضعف امنیتی مانند حمله دسترسی مجاز داخلی و عدم امنیت پیشرو و قابل‌ردیابی بودن کاربر را در طرح چالا بیان می‌کنیم و سپس یک طرح امن احراز هویت سه عامله برای شبکه‌های حسگر بی‌سیم سلامت پیشنهاد می‌کنیم. در ادامه ویژگی‌های امنیتی طرح خود را بررسی و با کمک ابزار پرووریف امنیت ان را به‌طور صوری بررسی می‌کنیم. تحلیل امنیتی ارائه‌شده و مقایسه‌های امنیتی و کارایی بیان‌شده با طرح‌های مرتبط، بیان می‌کنند که طرح پیشنهادی یک طرح احراز هویت امن کارا برای شبکه‌های حسگر بی‌سیم سلامت است.