علم دینی و تولید علوم انسانی اسلامی یکی از مهم ترین و در عین حال بحث برانگیزترین مسائل علمی و گاها سیاسی کشور، در سال های پس از پیروزی انقلاب اسلامی (بالاخص در یکی دو دهه اخیر) بوده و دیدگاه های متفاوتی در این باب طرح و ارائه گردیده است که یکی از مهم ترین و جدی ترین این دیدگاه ها متعلق به مهدی گلشنی می باشد. پژوهش حاضر در پی ان است که با استفاده از روش تحلیل گفتمان لاکلاو و موفه به شناسائی عناصر گفتمانی و مفصل بندی دال های گفتمانی ارا ایشان در زمینه تولید علم دینی بپردازد. طبق پژوهش صورت گرفته، دال برتر این گفتمان که ناظر به امکان تولید علم دینی است؛ ابتنا بر جهان بینی دینی (اسلامی) است. جهت گیری و کاربرد الهی ، مطلوبیت علم دینی ، تاثیر جهان بینی در حوزه داوری ، شمولیت تمام علوم از حیث گستره ، بهره گیری از روش های دیگر در کنار روش تجربه ، وحدت علم و دین و ابتنا بر نگرش کل نگرانه و وحدانی نیز به عنوان دال های فرعی گفتمان ایشان شناسائی و مورد بررسی قرار گرفته اند و در نهایت مجموعه دال های مزبور در یک نظام ارتباطی مفصل بندی گردیده اند