هدف پژوهش حاضر، بررسی ابعاد و نقش فناوری اطلاعات و ارتباطات بر ارزشیابی توصیفی است. بیش از یک دهه از تغییر رویکرد ارزشیابی نظام اموزش وپرورش ایران از ارزشیابی سنتی (امتحان پایانی) به ارزشیابی توصیفی (مستمر) می گذرد. ارزشیابی توصیفی به دلیل مزایای فراوانی همچون کاهش اضطراب امتحان، ارائه بازخورد اصلاحی، کاهش میزان مردودی، جایگزین ارزشیابی سنتی (پایانی) شد که فقط در پایان ترم یا سال تحصیلی به منظور قضاوت یا ارتقا پایه صورت می گرفت. امروزه گسترش علم و فناوری بر تمام ارکان زندگی بشریت تاثیر گذار بوده که حوزه اموزش و پرورش و ارزشیابی در ان نیز از این امر مستثنا نیست. فناوری اطلاعات و ارتباطات دارای فواید بسیاری است که می توان از فواید ان در اموزش و پرورش و ارزشیابی توصیفی نیز استفاده کرد. روش پژوهش حاضر کیفی و تحلیل اسناد و مقالات است تا ابعاد و نقش فناوری اطلاعات و ارتباطات در ارزشیابی توصیفی مورد تحلیل قرار گیرد. نتایج پژوهش نشان داد با استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات در ارزشیابی توصیفی می توان به ارائه بازخورد های اصلاحی فوری، ارزشیابی از جنبه های مختلف رشد، صرفه جویی زمانی و اقتصادی، ارزشیابی از یادگیری واقعی دانش اموزان، کمک به رشد خلاقیت، توجه به روانشناسی سازنده گرایی و یادگیری گام به گام اشاره کرد.