مقدمه: ارزیابی اختلال ناتوانی سالمندان نیازمند ابزاری مختص‌این گروه است. پرسشنامه اختلال ناتوانی گرونینگن از ابزارهای مورد استفاده برای سنجش میزان توانمندی در سالمندان است. پژوهش حاضر با هدف‌ترجمه و اعتباریابی اولیه نسخه فارسی پرسشنامه GFI انجام گرفته است. مواد و روش کار: مطالعه حاضر‌یک پژوهش روش‌شناختی بود که روی 139 سالمند انجام گرفت. پس از‌ ترجمه و اخذ نظرات کارشناسان ادبیات فارسی و سالمندان، روایی صوری و سپس بر اساس نظر متخصصان روایی محتوای پرسشنامه به صورت کیفی انجام گرفت. سپس روایی سازه شامل مقایسه گروه‌های شناخته شده، روایی همگرا از طریق سنجش همبستگی بین نسخه فارسی پرسشنامه (GFI) و پرسشنامه اضطرابGAI و پایایی ابزار با تحلیل همسانی درونی و ازمون بازازمون بررسی شد . یافته ها: نتایج تحلیل مقایسه گروه‌های شناخته شده نشان داد که میانگین ناتوانی در سالمندان مرد کمتر از زنان سالمند بود. همچنین سالمندان با تحصیلات پایین‌تر اختلال ناتوانی بیشتری داشتند. روایی همگرا بیانگر همبستگی معنادار بین نسخه فارسی پرسشنامه اختلال ناتوانی و اضطراب GAI بود. میزان کل همسانی درونی با استفاده از ضریب کودر- ریچاردسون برای زیر مقیاس‌ها 0/762 بود. ضریب پایایی ازمون باز ازمون - شاخص همبستگی درون خوشه‌ایی- به فاصله زمانی دو هفته 0/61 بود. نتیجه گیری: ‌یافته‌های پژوهش، نشان دهنده روایی صوری، سازه، و همسانی درونی و ثبات قابل قبول ابزار بود، لذا‌ این ابزار می‌تواند جهت‌اندازه‌گیری میزان توانمندی در بخش‌های پژوهشی و درمانی مورد استفاده قرار گیرد. پیشنهاد می‌گردد در مطالعات اینده روایی سازه پرسشنامه GFI با استفاده از تحلیل عاملی در نمونه بیشتری مورد بررسی قرار گیرد.