یکی از پیامبران برجسته الهی که در قران، نام ایشان در چند نوبت و چند سوره یاد شده، ایوب(ع) است. درباره این پیامبر الهی، چندین موضوع چالش‌انگیز در تفاسیر فریقین انعکاس یافته است، از جمله ان‌ها، مباحثی است که در ایه 44 سوره «ص» مطرح می‌باشد و برخی ارای تفسیری ارائه شده از این ایه در معرض نقد جدی هستند، از این روی پژوهش حاضر با روش توصیفی و تحلیلی در صدد پاسخ به این سوال است که نقد و بررسی ارای تفسیری فریقین در تفسیر ایه 44 سوره «ص» چگونه است؟ یافته‌های تحقیق حکایت از ان داشت که در این ایه، دو مساله مهم میان عالمان و مفسران فریقین مطرح بوده است: 1- علت سوگند و فرد مضروب، 2- امکان استفاده فقهی از ایه. درباره مساله نخست، اجمالا سیاق ایه به سوگند ایوب(ع) بر زدن همسرش و حکم تخفیف الهی اشاره دارد و برای رعایت ادب و حفظ احترام، دقیقاً سبب سوگند ان حضرت و خطای همسرش ذکر نشده است. در خصوص امکان استفاده فقهی از ایه، فقها و مفسران، چهار برداشت فقهی ارائه کرده‌اند: الف) جاری کردن حد بر زناکار بیمار، ب) سوگند مولا بر تنبیه عبد، ج) ضرب همسر در غیر نشوز، د) جواز حیله شرعی. به همه این برداشت‌ها اشکالات متعددی وارد است، اما اشکال تقریبا مشترک همه ان‌ها این است که ان‌چه در ایه مطرح گردیده است از احکام اختصاصی ایوب(ع) است و دلیلی بر الغای خصوصیت از ایشان و تعمیم به دیگر شرایع و بلکه اشخاص وجود ندارد.