شغل افراد یکی از منابع مهم استرس محسوب می‌شود. در مشاغل مرتبط با پزشکی استرس بیشتری وجود دارد پرستاران خصوصاً پرستاران بخش­های مراقبت ویژه، با استرس‌های شغلی بسیاری مواجه هستند که جهت مقابله با ان از راهکار‌های متعددی استفاده می‌کنند. شناسایی نوع و میزان استفاده از راهکارهای مقابله‌ای پرستاران در مواجهه با استرس شغلی می‌تواند در برنامه‌ریزی اموزشی انها در راستای به کارگیری راهکارهای مقابله‌ای مناسب، مفید باشد. بنابراین مطالعه حاضر با هدف تعیین راهکارهای مقابله‌ای با استرس شغلی پرستاران شاغل در بخش­های مراقبت ویژه بیمارستان­های شهر تهران، انجام شد. روش‌ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی- مقطعی است که در سال 1398 در شهر تهران انجام شد. در این پژوهش پنج بیمارستان دانشگاهی که دارای بخش­های مراقبت­های ویژه بودند به روش تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند، سپس تمام پرستاران شاغل در بخش­های ویژه که رضایت اگاهانه به شرکت در پژوهش داشتند و واجد شرایط بودند به صورت سرشماری و به تعداد 235 نفر مورد بررسی قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه‌های جمعیت شناختی و راهکارهای مقابله‌ای(Lazarus-Folkman) جمع­اوری و تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد نمره اکثر پرستاران(75/3 درصد) در به‌کارگیری راهکارهای مقابله‌ای در سطح نامطلوب بود(14/34±65/81). پرستاران بیشتر از راهکارهای مقابله‌ای مسئله محور(11/13±47/72) استفاده کردند. زیر مقیاس ارزیابی مجدد مثبت(14/80±51/55) از نوع راهکارهای مقابله‌ای مسئله محور و زیر مقیاس خویشتنداری(12/92±45/79) از نوع راهکارهای مقابله‌ای هیجان محور به میزان بیشتری توسط پرستاران مورد استفاده قرار گرفت. بین مشخصه جمعیتی سن با میزان راهکارهای مقابله‌ای تفاوت اماری معناداری مشاهده شد(0/037=P). نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر، اموزش استفاده مطلوب از راهکارهای مقابله‌ای به پرستاران ضروری به نظر می‌رسد.