از مهمترین تلاش‌ها در استان روایات- که مورد تاکید معصومان(ع) بوده است- کوشش برای فهم معنای صحیح ان‌ها است. این مهم زمانی اهمیت دو چندانی خواهد داشت که معنای روایتی دشوار داشته یا به بد فهمی دچار گردد. نمونه این نوع روایات، یکی از فقرات سخنان پیامبر(ص): «اَنْ لَا یُوطِئْنَ فُرُشَکُمْ» می‌باشد که در خطبه حجة الوداع ایراد گردیده است. عزیزه حبری از فعالان نظریه فمینسیم اسلامی- قرانی، فقره مذکور را در معنای زنا تبیین کرده است و ضرب زن در ایه 34 سوره نسا را صرفا زمانی جایز دانسته که زن به زنا دچار شود. از این روی پژوهش حاضر با روش توصیفی تحلیلی در پی پاسخ به این سوال برامده که تحلیل معنای «ایطا الفُرُش»(«اَنْ لَا یُوطِئْنَ فُرُشَکُمْ») در روایات نبوی(ص) چگونه است؟ یافته های تحقیق حکایت از ان داشتند که سخن پیامبر(ص) ناظر بر رفتاری معروف در میان عرب است، طبق این عادت زنان با مردان بیگانه سخن می گفتند و ان را ناروا نمی دانستند. چون ایه حجاب فرود امد، زنان در پرده حجاب قرار گرفتند و مردان از گفتگو و مجالست با زنان نهی شدند. البته گویا نهی از سخن گفتن زن و مرد بیگانه به شکل گفتگوها و تعاملات رایج و عادی در جامعه ان روز نبوده است بلکه احتمالا سخن گفتنی همراه با طرح دوستی و الوده شدن به گناه بوده است.