مقدمه: بیماران بیدندان، اغلب با مشکلات دنچر مندیبل مواجه هستند. اوردنچرهای متکی بر ایمپلنت مندیبل، منجر به ثبات بیشتر پروتز و بهبود فانکشن و رضایت بیمار میشوند. هدف از این مطالعه، ارزیابی اثر اوردنچرهای متکی بر ایمپلنت و نوع اتچمنت بر رضایتمندی و کیفیت زندگی بیماران بود. مواد و روشها: در این مطالعهی گذشتهنگر، 59 بیمار فراخوانده شدند که حداقل 3 سال اوردنچرشان تحت نیرو قرار گرفته بود. جهت بررسی کیفیت زندگی بیماران و رضایتمندی انها VAS و OHIP پس از معاینات کلینیکی، دو فرم 21 نسخهی 24 شد. از ازمون SPSS از اوردنچرهایشان توسط بیماران تکمیل گردید. دادهها وارد نرمافزار ،Kruskal-Wallis جهت یافتن پراکندگی دادهها و ازمونهای Kolmogorov- Smirnov جهت سنجش نتایج پرسشنامهها استفاده شد. سطح معنیداری Post hoc LSD و Mann-Whitney به دست امد. p value 0/05 یافتهها: جنسیت، تاثیر معنیداری در رضایت و کیفیت زندگی مردم ندارد. گیر در اتچمنت بال و بار و رضایت کلی در اتچمنت بار و کلیپ به طور معنیداری بالاتر از لوکیتور بود. اتچمنت لوکیتور نسبت به سایر اتچمنتها بیشترین مشکلات و مشکلات پروتزی را نشان دادند. نتیجهگیری: بر اساس یافتههای مطالعهی حاضر میتوان نتیجه گرفت که جنسیت بر رضایتمندی بیماران تاثیر معنیداری ندارد و افزایش تعداد ایمپلنتهاست که کیفیت زندگی بیماران استفادهکننده از اوردنچر متکی بر ایمپلنت را بهبود میبخشد. از منظر عملکرد کلینیکی نیز، نوع اتچمنت، تاثیری بر مشکلات پروتزی و ایمپلنتی نشان نداد.