به منظور بررسی تاثیر غلظت‌های هورمون ‌پاشی با اسید‌جیبرلیک و وزن بنه مادری بر برخی صفات بیوشیمیایی و مواد موثره زعفران،ازمایشی در سال 96-1395 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی بیرجند اجرا گردید. تیمار‌های ازمایش شامل دو سطح اسید‌جیبرلیک (صفر و 20 پی‌پی‌ام) و سه سطح وزن بنه (4-1/0، 8-4/1 و 12-8/1 گرم) با سه تکرار بودند. صفات مورد بررسی شامل: میزان انتوسیانین گلبرگ و کلاله، فعالیت انتی اکسیدانی، فنول، کروسین، پیکروکروسین و سافرانال کلاله زعفران بودند. نتایج بیانگراثر معنی‌دار تیمار‌های مورد بررسی، بر فعالیت انتی‌اکسیدانی کلاله و گلبرگ و مواد موثره زعفران بود. بیشترین میزان فعالیت انتی‌اکسیدانی (39/5 درصد) در تیمار مصرف اسید‌جیبرلیک بدست امد، اما وزن بنه تاثیری بر فعالیت انتی‌اکسیدانی نداشت. همچنین بیشترین میزان انتوسیانین کلاله و گلبرگ (به ترتیب31/1 و 96/0میلی‌گرم بر صد گرم وزن خشک) از تیمار بنه‌های با وزن 12-8/1گرم و کمترین ( به ترتیب 1/039 و 679 / 0میلی‌گرم بر صد گرم وزن خشک) از بنه-های با وزن 4-0/1 گرم بدست امد، هر چند تیمار ‌اسید‌جیبرلیک تاثیری بر میزان انتوسیانین گلبرگ نداشت. میزان فنول با مصرف اسید‌جیبرلیک افزایش داشت، بطوریکه بیشترین میزان فنل (0/627میلی‌گرم در صد گرم وزن خشک) از بنه‌های با وزن 12-1/8گرم و کمترین ان از بنه‌های با وزن 4-1/0حاصل شد. نتایج مواد موثره زعفران نیز نشان داد که بالاترین مقدار سافرانال (56/32 درصد) و پیکروسین (58/19 درصد) در تیمار مصرف اسید‌جیبرلیک مشاهده شد. همچنین اثر بر‌همکنش اسید‌جیبرلیک و وزن بنه بر میزان کروسین زعفران معنی‌دار گردید. بیشترین میزان کروسین (152/6درصد) از بر‌همکنش تیمار وزن بنه 12-8/1 گرم و مصرف اسید-جیبرلیک بدست امد. نتایج این تحقیق بیانگر اثرات سودمند کاربرد اسید‌جیبرلیک و بنه‌های بزرگتر بر بهبود صفات بیوشیمیایی و مواد موثره زعفران بود.