سابقه و هدف: هیپوتیروئیدی دومین بیماری شایع متابولیک و اندوکرین در جهان است و عامل ناخوشی و مرگ و میر به خصوص در سنین سالمندی به علت همراهی با بیماری های متابولیک و بیماری قلبی عروقی محسوب می شود. داروی لووتیروکسین درمان استاندارد و انتخابی بیماری هیپوتیروئیدی است ولی نتایج درمانی مورد انتظار در گروهی از بیماران حاصل نمی شود. به نظر می رسد با استفاده از ظرفیت طب سنتی ایران بتوان به درمان بهتر این بیماران کمک کرد. برای دستیابی به این مهم باید این بیماری در طب سنتی ایران تبیین شود. در این راستا، مقایسة علایم هایپوتیروئیدی با سومزاج سرد ضرورت دارد. مواد و روش ها: مطالعة حاضر مطالعة مروری و با روش کتابخانه ای است که با بررسی منابع مستند طب رایج و طب سنتی ایران و بانک های اطلاعاتی موجود و نرم افزار کتابخانة جامع طب انجام گرفته است. پس از طبقه بندی اطلاعات، اختلاف ها و مشابهت های سومزاج سرد و هیپوتیروئیدی استخراج و مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: علائم هیپوتیروئیدی شامل خستگی، بی حالی، افزایش حساسیت به سرما، یبوست، خشکی پوست، خشکی مو و ناخن، صورت پف الود، صدای خشن، افزایش وزن غیرقابل توجیه، تندرنس و سفتی عضله، ورم مفاصل، اختلالات پریودی (به خصوص منوراژی) و افسردگی، با علائم سومزاج سرد از دیدگاه طب ایرانی همپوشانی قابل توجهی دارد و بیماری های همراه هیپوتیروئیدی مثل کبد چرب می تواند از پیامدهای مزاج سرد باشد. نتیجه گیری: با توجه به همراهی علائم هیپوتیروئیدی و علائم سو مزاج سرد و نیز راهکارهای درمانی طب سنتی ایران در سومزاج سرد، به نظر می رسد تشخیص و تعدیل مزاج در مبتلایان به هیپوتیروئیدی و نیز رعایت تدابیر لازم برای بهبود سبک زندگی بیماران باعث ارتقا سطح سلامتی و رفع علائم ان ها شود. پیشنهاد که معیار کنونی تشخیص و پیگیری ،TSH می شود با طراحی مطالعات بالینی، راهکارهای درمان سو مزاج سرد بر بهبود علائم بیماران هیپوتیروئیدی و میزان درمان است، مورد ارزیابی قرار گیرد.