حریت و ازادگی از جنبه های مختلف فردی، اجتماعی، اعتقادی و سیاسی قابل بررسی است. از نظر فردی، ازادگی به معنای رهایی عقل و جان و روح و روان ادمی از زندان نفس، غفلت، شهوت و شیطان است. از نظر اجتماعی نیز، ازادگی و عزت نفس مانع تسلیم شدن در برابر زورگویان و مستکبران می‌شود. از سوی دیگر باور شیعیان به امامت و نامشروع بودن همه انواع حکومتها، باعث شده است که انها زیر بار هیچ حکومت ظالمانه، جائرانه و غاصبانه‌ای نروند و ضمن مخالفت با گفتمان حاکم و نفی باورهای موجود، همواره به عنوان نیروی اپوزیسیون (فعال یا خاموش) در حکومت‌های مختلف به شمار بیایند. در طول تاریخ هم افراد و جنبش‌هایی که گرایش‌های شیعی داشته‌اند با تکیه بر همین اصل ارزشی، در برابر گفتمان های دیگر قد علم کرده‌اند. این مساله را به طور کلی می‌توان به مبانی اعتقادی شیعیان مرتبط دانست اما از سوی دیگر ناشی از حریت و ازادگی فردی و اجتماعی انها نیز هست. این پژوهش با استفاده از روش کیفی، تحلیلی و توصیفی و با استفاده از ابزار فیش برداری برای جمع اوری داده ها انجام شده است و به این مسالهاشاره دارد کهحریت و ازادگی به عنوان مفهومی فردی و اعتقادی، وقتی در بستر زندگی اجتماعی و سیاسی شیعیان قرار می گیرد، بازتابهای مختلفی را در رفتار سیاسی انها خواهد داشت.