زمینه و هدف: از دیدگاه اسلامی، منشا تمام حقوق انسان، خدای متعال است و اگر خداوند و رابطه انسان با خدا در نظر گرفته نشود، به لحاظ عقلی نمی توان هیچ‌گونه حقی را برای انسان بر انسان دیگر اثبات نمود. کرامت انسانی همان نقطه عطفی است که در پرتوش می توان حقوقی را بر انسان یا برایش در نظر گرفت و او را منشا برخورداری از حق و تکلیف دانست. مواد و روشها: روش تحقیق در این نوشتار، توصیفی -تحلیلی است. ملاحظات اخلاقی: ملاحظات اخلاقی مربوط به نگارش متون و نیز ارجاعدهی به منابع رعایت گردید. یافته ها: نتیجه بررسی عقلی کرامت انسانی ان است که از منظر حکمت متعالیه نیز کرامت ذاتی انسان که تنیده در ساختار انسانی است، وصفی دارای منشا وجودی است. از این رو، از منظر فلسفی، منزلت، شرافت و خیریت وجود انسان در نظام هستی، امری برجسته و متعالی نسبت به سایر موجودات است که خالق کریم، این صفت را برای وجود انسان جعل نموده است. والایی و برتری ویژه انسان، امری است که به تبع وجود او، دارای اصالت، خیریت و مجعولیت بالذات است. علم و عقلانیت، ایمان و عمل صالح از مهمترین مولفه های کرامت اکتسابی در انسانند. نتیجه گیری: با بررسی انواع کرامت ذاتی و اکتسابی و مولفه های هر کدام، از انها می توان به مثابه یکی از مهم ترین مبانی هستی شناختی حقوق انسان یاد نمود.