این مقاله بر ان است تا مواضع و فرایند بسیج شورای ملی ایران و سازمان راه کارگر را که به ترتیب از مهم‌ترین گروه‌های سلطنت‌طلب و چپ مارکسیست مخالف جمهوری اسلامی هستند، بررسی کند. چارچوب نظری مقاله پیش رو مبتنی بر نظریه بسیج سیاسی چارلز تیلی است که در ان براساس متغیرهای کنش جمعی، سازمان، منافع، بسیج منابع، فرصت/تهدید و سرکوب/تسهیل، فرایند بسیج منابع این دو گروه را به‌صورت تطبیقی موردبررسی قرار داده و تفاوت‌ها و شباهت‌های ان‌ها را ارائه خواهد داد. همچنین مواضع این دو گروه نسبت به جمهوری اسلامی در بررسی تطبیقی مدنظر قرار خواهد گرفت. این پژوهش در پی پاسخ به این سوال اصلی است که فرایند مواضع و بسیج منابع سازمان راه کارگر و شورای ملی ایران نسبت به نظام جمهوری اسلامی ایران چگونه است. یافته‌های این تحقیق با استفاده از روش کیفی از نوع تحلیل اسنادی، حاکی از ان است که مواضع و فرایند بسیج سیاسی دو گروه دارای تفاوت‌های عمده‌ای است به‌نحوی‌که امکان هرگونه ائتلاف و همکاری نزدیک با توجه به اختلافات مبنایی بین ان‌ها منتفی است؛ لیکن هر دوی ان‌ها به یک میزان خواهان براندازی نظام جمهوری اسلامی و جایگزینی ان با نظام سیاسی مدنظر خود هستند.