شعر دفاع مقدس گونه¬ای از نظم ادبیات انقلاب است که بعد از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی ایران در سال 1357و شروع جنگ تحمیلی به سال 1359شروع شد. اینگونه ادبیات ارزشمند که پیکرۀ ادبیات انقلاب ایران را شکل می¬دهد تا به امروز یکی از گونه¬های نویسا و ارزشمند ادبیات پایداری ایران و جهان محسوب می¬شود. با شکل گیری ادبیات نوپای «پایداری» در سطح جهانی و نظریه¬های ژان پل سارتر در مورد ادبیات متعهد و ادبیات پایداری حساسیّت بر این رشته از رشته¬های دیگر ادبیات بیشتر شده است و همچنین تحقیقات در این حوزه و غنا بخشی و ریشه¬یابی عمیقی که این ادبیات در متون گذشته دارد ما را به این نکته می¬رساند که نگاه عمیق¬تری در متون تولید شده در دهه¬های نو و حتی سال¬های متمادی و پیش¬رو داشته باشیم. شعردفاع مقدس گونه¬ای اصلی و مهم از ادبیات پایداری است که تاکنون چهار دهه از عمر خود را سپری می¬کند و از زمان تولد خود به ¬طور زنده و پویا و واقع گرا در میان مردم بوده و با ان¬ها زندگی کرده است. به گونه¬ای که شعری که زندگی است را در این مقوله باید بیابیم و زندگی را باید برای بهتر شدن ان به نقد و تفسیر بنشینیم. ادبیات پایداری ایران چه در شاخۀ کلاسیک و چه در شاخۀ ادبیات شعرنو دارای چهره¬ها و شاعران برجسته¬ای است . ازین رو تولید ادبیات پایداری درحوزه شعر و داستان و بخصوص نقد ادبی ، مهمی است که بر عهدة همة منتقدان و شاعران ونویسندگان می¬باشد. این پژوهش به بررسی اثار شاعران پررنگ دفاع مقدس و عوامل فراز و فرود انها می¬پردازد.