المه طباطبایی و لویناس درزمره فیلسوفانی هستند که به اخالق اهمیت وافری دادهاند. در این پژوهش با بهرهگیری از روش توصیفی ـ تحلیلی و نیز تطبیقی سعی شده است با بررسی مبانی فلسفی تربیت اخالقی این دو فیلسوف، همگرایی و تقابل دیدگاههای انها استخراج شود. بررسی مبانی هستیشناختی، انسانشناختی و ارزششناختی تربیت اخالقی عالمه و لویناس نشان میدهد که مفاهیم اساسی در فلسفه لویناس اخالق معطوف به دیگری، مسئولیت و اراده میباشند، اما در فلسفه عالمه طباطبایی دیگری اعتدالی و فطرت از جایگاه ویژهای برخوردار است. هر دو به دیگری، مسئولیت، اراده و ازادی تاکید میورزند. همچنین دیدگاه لویناس و عالمه نسبت به خدا باانکه هر دو خدا را قبول دارند وان را نامتناهی میدانند، اما خدای لویناس با غیریت و دیگری برابر درنظرگرفته شده است، درحالیکه خدای عالمه، متعالی و منزه از هرگونه تغییر بوده و فراتر از دیگری است.