حدّ مصرف بهینه از مسائلی است که سال‌هاست در مکاتب مختلف مورد بحث و تبادل نظر قرار گرفته است. «رهبانیت در مصرف»، «مصرف حداکثری به منظور حداکثرسازی لذت و مطلوبیت افراد، سازمان‌ها و جوامع» و «مصرف حد میانه» و «حد مصرف عقلانی» از پیشنهاداتی است با توجه به انگیزه‌ها و اهداف مکاتب مختلف توسط نظریه‌پردازان مطرح شده است. از این رو شناسایی ابعاد مدل بهینه مصرف از دیدگاه اسلام، جایگاه ویژه‌ای دارد. این تحقیق در صدد ان است که با بررسی منابع اسلامی، گونه‌های مختلف شاخص‌های مصرفی تایید و یا رد شده از دیدگاه اسلام را بررسی کرده و محدوده مصرف عقلانی در این مکتب را معرفی کند. لذا سوالی که در این نوشتار به دنبال رسیدن به پاسخ ان هستیم این است که محدوده مصرف عقلانی در اسلام چگونه است. استراتژی این پژوهش کیفی و روش استفاده‌ شده در ان تحلیل تماتیک است و متون و اسناد کتابخانه‌ای در این زمینه مورد بررسی قرار گرفته‌است. در نهایت مدل مفهومی استخراج شده، در سه محور مصرف افراطی، مصرف عقلانی و مصرف تفریطی به همراه مولفه‌های ان‌ها معرفی شده‌ است. مولفه‌های مصرف افراطی عبارت از اسراف، تبذیر، اتراف، اضاعه و حرص، مولفه‌های مصرف متعادل عبارت از عدالت، انصاف، قوام، قناعت و شکر و مولفه‌های مصرف تفریطی عبارت از اقتار، بخل و امساک، لئامت و عسر و حرج می‌باشند. جهت دستیابی به این مولفه‌ها، شریعت اسلامی قواعدی را مورد استفاده قرار می‌دهد که این قواعد عبارتند از قاعده نفی عسر و حرج، قاعده لاضرر و قاعده عدم افراط و عدم تفریط.