چکیده علامه طباطبایی و لویناس درزمره فیلسوفانی هستند که به اخلاق اهمیت وافری دادهاند. در این پژوهش با بهره گیری از روش توصیفی تحلیلی و نیز تطبیقی سعی شده است با بررسی مبانی فلسفی تربیت اخلاقی این دو فیلسوف، همگرایی و تقابل دیدگاههای انها استخراج شود. بررسی مبانی هستیشناختی، انسانشناختی و ارزش شناختی تربیت اخلاقی علامه و لویناس نشان میدهد که مفاهیم اساسی در فلسفه لویناس اخلاق معطوف به دیگری، مسئولیت و اراده میباشند، اما در فلسفه علامه طباطبایی دیگری اعتدالی و فطرت از جایگاه ویژهای برخوردار است. هر دو به دیگری، مسئولیت، اراده و ازادی تاکید میورزند. همچنین دیدگاه لویناس و علامه نسبت به خدا باانکه هر دو خدا را قبول دارند وان را نامتناهی میدانند، اما خدای لویناس با غیریت و دیگری برابر درنظرگرفته شده است، درحالیکه خدای علامه، متعالی و منزه از هرگونه تغییر بوده و فراتر از دیگری است