چند سالی است که در ایران، از تولد دورۀ کارشناسی ارشد رشتۀ علم‌سنجی به عنوان یکی از رشته‌های دانشگاهی زیرگروه علم اطلاعات و دانش‌شناسی می‌گذرد. علاوه بر دانشگاه‌های شاهد و تهران که از سال 1390 در راه پذیرش دانشجو در این رشته گام نهادند، نظام اموزش عالی کشور در طی سال‌های گذشته به‌تدریج شاهد اغاز فعالیت این رشته در برخی دیگر از دانشگاه‌ها و مراکز علمی کشور، نظیر دانشگاه‌های یزد، شیراز، مرکز منطقه‌ای اطلاع‌رسانی علوم و فناوری و دانشگاه پیام نور بوده‌ است که این خود در توسعۀ این رشته نقطه‌ای مثبت محسوب می‌شود. اکنون که با گام نهادن به ششمین سال راه‌اندازی دورۀ کارشناسی ارشد رشتۀ علم‌سنجی، چهارمین گروه از دانشجویان این رشته به درجۀ دانش‌اموختگی نائل امده‌اند، مطالبات زیادی از سوی جامعۀ علم و فناوری کشور از این متخصصان مطرح می‌شود. در راستای پاسخ‌گویی به این مطالبات، برخی از دانش‌اموختگان این رشته در مراکز علمی و دانشگاهی کشور جذب بازار کار شده‌اند و برخی دیگر، همزمان با اشتغال، تحصیل در مقطع دکتری علم اطلاعات و دانش‌شناسی را اغاز کرده‌اند. چیزی که در این میان اهمیت بیشتری دارد، وابستگی روزافزون جامعۀ دانشگاهی کشور، اعم از مدیران پژوهشی و پژوهشگران به دستاوردهای علم‌سنجی است که نیاز به حضور متخصصان توانمند علم‌سنجی را در این عرصه دوچندان می‌کند. ارائۀ خدمات مشاوره‌ای به سیاست‌گذاران عرصه‌های علم و فناوری، مشارکت در ارزیابی‌ها، برنامه‌ریزی‌ها و اولویت‌های علم و فناوری، مشارکت در انجام امور پژوهشی، شناسایی و معرفی مرزهای دانش و جبهه‌های پژوهش، رصد حوزه‌های علم و فناوری، و تحلیل شکاف علم و فناوری، از جمله انتظاراتی است که امروزه توسط جامعۀ علم و فناوری کشور، از متخصصان علم‌سنجی مطالبه می‌شود. البته علاوه بر اشتغال تعداد قابل توجهی از دانش‌اموختگان این رشته در مراکز علمی و دانشگاهی، راه‌اندازی شرکت‌های خصوصی و موسسه‌های نوظهور توسط برخی دیگر از فعالان، دانش‌اموختگان و متخصصان علم‌سنجی که در طی سال‌های گذشته و به منظور برطرف کردن همین نیازها و مطالبات رقم خورده است را باید از جمله فعالیت‌های کارافرینانۀ فعالان این حوزه در نظر گرفت. بدون شک، حضور این شرکت‌ها و موسسه‌های خودگردان در عرصه‌های پژوهشی سیاست‌گذاری علم و فناوری، نشانی دیگر از توانمندی‌های علم‌سنجی و همچنین بیانگر نیازهای فراوان جامعه به خدماتی است توسط متخصصان علم‌سنجی عرضه می‌شود. با وجود این، رشد و توسعۀ بیشتر رشتۀ علم‌سنجی، نیازمند تلاش‌های مضاعف اساتید، دانشجویان و به‌ویژه دانش‌اموختگان فعال این حوزه است. نقش دانش‌اموختگان در این زمینه، به عنوان نیروهای جوان و توانمندی که به تازگی پا به عرصه‌های پژوهشی این حوزه گذارده‌اند، در نوع خود حائز اهمیت است. انجام پژوهش‌های باکیفیت‌تر و نیازمحورتر، بویژه در زمینۀ بنیان‌ها و مسائل مطرح در حوزۀ علم‌سنجی، یکی از مهم‌ترین نیازهای درونی رشته است که لزوم ان بیش از پیش احساس می‌شود و انتظار می‌رود با اتکا به توانمندی‌های دانش‌اموختگان و متخصصان رشته، زمینه‌های بیشتری برای توسعۀ بنیان‌های نظری، روش‌شناسی‌ها و کاربردهای عملی علم‌سنجی فراهم اید. بنابراین، پرورش دانش‌اموختگانی توانمند که در واقع، نسل‌ ایندۀ متخصصان این رشته را تشکیل می‌دهند و مسئولیت‌های خطیری را در این حوزه برعهده خواهند گرفت، از دیگر ملزومات مهمی است که می‌تواند زمینه‌ساز رشد و توسعۀ روزافزون علم‌سنجی را فراهم سازد و استمرار حیات روشن ایندۀ این رشته را تضمین کند. از همین روست که در دنیای علم، همواره از دانش‌اموختگان انتظار می‌رود، با عمق بخشیدن به مطالعات خود در عرصه‌های تخصصی، اسیب‌های موجود را شناسایی کنند و با ارائۀ روش‌ها، راهکارها و ابزارهایی نوین، در توسعه و شکوفایی بیشتر حوزۀ خود بکوشند. بعلاوه، این دانش‌اموختگان هر رشته هستند که باید در راستای پاسخ‌گویی به نیازهای مخاطبان خود، دست به انجام پژوهش‌هایی بزنند که علاوه بر مسئله‌محور بودن، در زمینۀ رفع مسائل و مشکلات جامعۀ خود نیز موثر باشند. بی‌تردید، این وظیفه‌ای خطیر است که همواره بر دوش متخصصان و دانش‌اموختگان توانمند حوزۀ علم‌سنجی سنگینی می‌کند و ان‌ها را به سوی انجام پژوهش‌های بنیادی و کاربردی موثرتر سوق می‌دهد.