اسطوره‌های اقوام گوناگون سرشار از مفاهیم ژرف و ارزشمندیست که روایت¬گر عمیق‌ترین کشش¬ها و حالات درونی انسانی است. این اسطوره¬ها در عین اشتمال بر امور غیرواقع، بیانگر حقایقی نهفته در ورای انهاست که در جلوه‌هایی پنهان و اشکار خویشتن را باز می نمایانند. از جملۀ این حقایق، میل و امید انسان به داشتن جهانی والا و زیباست که در کنش¬های قهرمان¬های اساطیر و دیگر مضامینی چون عشق و جاودانگی نمود می¬یابد. ارش کمانگیر از اسطوره¬های کهن ایرانی است که بیشترین فهم از ان به موضوع میهن‌پرستی و جانبازی قهرمان در راه وطن اختصاص داده شده است و شاعران بسیاری به شکل تلمیحی یا اشکار و مستقل به بازگویی ان دست یازیده-اند که می¬توان گفت مفصل¬ترین و زیباترین انها شعر ارش کمانگیر سیاوش کسرایی است. در این پژوهش به تحلیل یکی از مفاهیم اساسی این شعر که ناظر به امیدبخشی و رسیدن به گسترۀ والاتر و زندگی پربارتر است، پرداخته می¬شود. موضوع امید و درک اتوپیای انسانی از موضوعاتی است که ارنست بلوخ، فیلسوف و ادیب المانی که معروف به فیلسوف امید است، بدان پرداخته است که در این مقال برخی فقرات و دیدگاه‌های وی در منظومۀ ارش کمانگیر سیاوش کسرایی توضیح داده می¬¬شود. کلیدواژه‌ها: امید، ارش کمانگیر، سیاوش کسرایی، اسطوره، ارنست بلوخ.