هدف از این تحقیق بررسی واکنشهای رشدی گیاه سیاه دانه به نیتروژن و متانول تحت تنش خشکی می باشد. برای این منظور ازمایشی به صورت کرتهای دو بار خرد شده بر پایه بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار انجام گرفت که در ان فاکتور 68 و 48 درصد ظرفیت زراعی خاک( در کرتهای اصلی، نیتروژن با 4 ، ابیاری با 4 سطح )بدون تنش، ابیاری در زمان 08 18 و 38 درصد( در کرتهای ، 68 و 08 کیلوگرم در هکتار( در کرتهای فرعی و متانول با 3 سطح ) 8 ، سطح )شاهد، 38 فرعی فرعی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که غلظت های مختلف نیتروژن و متانول تحت تنش خشکی بر اکثر شاخصهای رشدی اثر معنی دار دارد. بطوری که با افزایش تنش خشکی شاخص سطح برگ، سرعت رشد نسبی، سرعت رشد محصول و سرعت جذب خالص کاهش یافت. نتایج نشان داد که کاربرد نیتروژن و متانول تحت تنش خشکی میزان کاهش شاخص های رشد را تعدیل کرد. از بررسی کلیه صفات اندازه گیری شده میتوان چنین نتیجه گیری کرد که در بین غلظتهای نیتروژن و متانول به کار رفته، به ترتیب غلظت 68 کیلوگرم در هکتار نیتروژن و 18 درصد متانول بیشترین تاثیر را در کاهش اثرات ناشی از تنش خشکی بر گیاه و بهبود شاخصهای رشدی سیاه دانه را داشتند.