مقدمه: هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی الگوی درمانی کاهش استرس براساس ذهن اگاهی در کاهش نگرانی بیمارگونه جمعیت غیربالینی است. روش کار: جامعه ی اماری این پژوهش شامل تمامی دانشجویان دختر مقطع کارشناسی در تمام دانشکده های دانشگاه شاهد می باشد. پس از انتخاب شرکت کنندگان واجد شرایط، افراد در دو گروه درمان کاهش استرس براساس ذهن اگاهی(11 نفر) و گروه شاهد (9 نفر) قرار گرفتند. اعضای گروه ازمون به مدت دو ماه (هشت جلسه) در دوره درمانی که در دانشکده انسانی دانشگاه شاهد برگزار شد، شرکت کردند، در حالی که گروه شاهد هیچ اموزشی دریافت نکردند. پرسشنامه ی نگرانی ایالت پنسیلوانیا و خرده مقیاس فرانگرانی از ازمون افکار اضطرابی ولز، قبل و بعد از اموزش به شرکت کنندگان هر دو گروه داده شد. داده های حاصل با استفاده از ازمون مقایسه دو گروه یومن ویتنی و ازمون ویلکاکسون و از طریق نرم افزار SPSS تحلیل گردید. یافته­ها: الگوی درمانی کاهش استرس براساس ذهن اگاهی منجر به کاهش سطح نگرانی بیمارگونه (05/0p) و فرانگرانی (05/0p) در گروه ازمون نسبت به شاهد شده است. هم چنین با مقایسه میانگین نمرات پیش ازمون با پس ازمون، پیگیری 1 و پیگیری 2 در متغیرهای نگرانی بیمارگونه و فرانگرانی، تفاوت های مشاهده شده معنادار است (05/0p). نتیجه­گیری: براساس نتایج، درمان کاهش استرس براساس ذهن اگاهی در کاهش نگرانی بیمارگونه موثر می باشد و می توان الگوی یاد شده را با رعایت احتیاط های بالینی در مراکز درمانی به کار گرفت.