مقدمه با توجه به اهمیت نشانگان منفی افسردگی و عواطف منفی در بهزیستی روانی، هدف از مطالعه حاضر تعیین اثربخشی الگوی درمانی کاهش استرس براساس ذهن اگاهی بر عواطف مثبت و منفی وکاهش نشانگان افسردگی در جمعیت غیربالینی است. روش کار پژوهش حاضر از نوع شبه ازمایشی است. جامعهی اماری شامل تمام دانشجویان دختر مقطع کارشناسی در تمامی دانشکدههای دانشگاه شاهد تهران میباشد. پس از انتخاب ازمودنیهای واجد شرایط، افراد به صورت تصادفی در دو گروه درمان کاهش استرس براساس ذهن اگاهی )11 نفر( و گروه کنترل )9 نفر( قرار گرفتند. اعضای گروه ازمایش به مدت دو ماه )هشت جلسه( در بازده زمانی ابان تا دی ماه در دورهی درمانی که در دانشکده انسانی دانشگاه شاهد تهران برگزار شد، شرکت کردند، در حالی که کنترل هیچ نوع درمانی دریافت نکردند. پرسش نامهی افسردگی بک )II )و مقیاسهای عاطفه مثبت و منفی پاناس قبل و بعد از دوره درمانی به ازمودنیهای هر دو گروه داده شد. دادههای حاصل با استفاده از ازمون مقایسه دو گروه یومن ویتنی و ازمون ویلکاکسون و از طریق نرم افزار SPSS تحلیل گردید. نتایج الگوی درمانی کاهش استرس براساس ذهن اگاهی منجر به کاهش سطح نشانگان افسردگی و عاطفهی منفی در گروه ازمایش نسبت به گروه کنترل شد اما در سطح عاطفهی مثبت شرکت کنندگان تغییری ایجاد نکرد. براین اساس میتوان این الگوی درمانی را با رعایت احتیاطهای بالینی در قشر دانشجویی و جمعیت غیر بالینی به کار گرفت. نتیجهگیری براساس نتایج، درمان کاهش استرس براساس ذهن اگاهی در کاهش نشانگان افسردگی و عاطفهی منفی جمعیت غیربالینی موثر میباشد