حزب دموکرات ایران (قوام)، از جمله احزابی بود که در پی سقوط حکومت رضاشاه در ایران تشکیل گردید. این حزب توسط نخست ‌وزیر وقت ایران، احمد قوام، بوجود امد. حزب دموکرات در ابتدا بواسطه حمایت قوام، گسترش فراوانی یافت ولی در ادامه، ستاره اقبال حزب رو به افول نهاد و در نهایت با عزل قوام از نخست ‌وزیری، حزب دموکرات نیز منحل شد. این پژوهش در پی پاسخ به این پرسش است که ایا حزب دموکرات ایران خصیصه‌های یک حزب نهادمند را دارا بوده است؟ این پژوهش با استفاده از نظریات هانتینگتون در باب نهادمندی، به بررسی شاخصه‌های نهادمندی حزب دموکرات ایران می‌پردازد. همچنین این پژوهش می‌کوشد با مطالعه حزب دموکرات، به بررسی علل ناکارامدی احزاب در تاریخ معاصر ایران نیز بپردازد. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهند که بر مبنای شاخصه‌های هانتینگتون، حزب دموکرات فاقد ویژگی‌های نهادمندی بوده است و اساساً در مورد علل ناپایداری احزاب در ایران، می‌توان به فقدان نهادمندی این تشکل‌ها استناد نمود. روش مورد استفاده در این پژوهش، توصیفی– تحلیلی است. منابع مورد استفاده در پژوهش، شامل اثار کتابخانه‌ای، مجلات علمی و اسناد مراکز معتبر پژوهش تاریخ معاصر می‌باشند.